Veel plezier met lezen!
De oudere versies van het dagboek zijn te vinden onder de onderstaande links.
dagboek 2005 dagboek januari 2006 tot juni 2006
groeitabel
Zondag 11 februari
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg lang geleden is het dat er iets nieuws verscheen in dit dagboek. Drukte, ziekte en nog meer drukte hebben er voor gezorgd dat er niets nieuws bijkwam. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er ook niets gebeurd is in de tussentijd. Integendeel, er is erg veel gebeurd.De meisjes van Iulinka zijn nog maar een weekje hier. Volgende week gaan ze als nestje mee naar show en daarna zullen ze allemaal naar hun nieuwe huizen uitvliegen. Wij droevig, nieuwe eigenaren blij natuurlijk. De dames hebben inmiddels beide inentingen gehad en zijn ontwormd en alles. De dierenarts was geen probleem. Ook het rijden ging prima.
Iulinka is inmiddels al weer bijna vergeten dat ze kittens had. Ze verzorgt ze nog maar zelden en geeft alleen heel af en toe nog drinken. In haar ogen zijn haar meiden groot genoeg om de wijde wereld in te gaan en ze laat ze dus links liggen. Ze heeft haar oude figuurtje ook alweer terug. Als ze me kon vertellen hoe ze dat deed, had ik denk ik een goudmijntje in handen.
Inmiddels is onze lieve Suffie afgelopen donderdagmorgen bevallen van 4 kittens. Drie katers en 1 poesje!. De bevalling verliep super snel en goed. Waarschijnlijk mede doordat de kittens niet heel erg groot waren. Van 77 gram tot 91 gram. Maar levendig en terig zat en moeders verzorgt ze prima. Helaas heeft ze tot nu toe nog niet genoeg melk om haar kittens zelf helemaal op gewicht te krijgen en te houden en wordt het stel dus bijgevoerd. De vier kinders doen erg hun best, maar de melkfabriek werkt blijkbaar nog niet op volle toeren. Erg jammer want er zit altijd ene gezondheidsrisico aan bijvoeren. een kitten dat zich verslikt kan longontsteking ontwikkelen. Maar niet bijvoeren is ook gevaarlijk. De kinders moeten wel sterk genoeg zijn en blijven.Gelukkig is er inmiddels groei in de beestjes en komt er een homeopathisch middels met de post mee.
Hier wat foto's:
Maandag 8 januari
Even een korte fotoupdate omdat er een aantal heel leuke en mooie foto's tussen zaten.Yasmin
Zusje 1
zusje 2
zusje 3
zusje 4
samen is gezelliger dan alleen
Moederliefde
Woensdag 3 januari 2007
Allereerst allemaal een heel gelukkig en gezond 2007 gewenst. dat al jullie wensen mogen uitkomen en het je goed mag gaan het komende jaar!Deze keer geen uitgebreid verhaaltje over de muizen. Ze zijn inmiddels 7 weken en groeien en doen alles nog steeds prima. Ze hebben ook het vuurwerk heel goed doorstaan. Nou ja doorstaan, doorslapen.
Afgelopen zaterdag zijn ze voor het eerst ontwormd en dat vonden ze vies. Ze eten er echter niet minder om en zo hoort het!
Natuurlijk wel weer ene portretje van de 4 meiden. Niet allemaal van superkwaliteit, maar je ziet ze wel groeien. bewegende meisjes op een foto vangen is niet erg makkelijk zoals je ziet.
Tot snel weer!
Yasmin
Donderdag 28 december 2006
De kleine dames zijn alweer 6 weken, de tijd vliegt voorbij. Het beginnen echte katjes te worden en langzaam zie ik ze veranderen van aan mama gebonden babies in eigenwijze meer zelfstandige wezentjes. Ze liggen nog wel veel bij mams om te drinken, maar slapen doen ze al allemaal op hun favoriete plekje. Drie van de meisjes hebben daarvoor de eerste verdieping van de krabpaal uitgezocht. De krabpaal staat lekker tegen de grote radiator aan en is daarom een erg lekker warm plekje. Daarbij zit er zoveel mooi groen om de boom dat je er ook heel rustig en verscholen kunt liggen. Tenminste...totdat dat rare mens weer komt met die stomme camera met flits.
Nummer 4 heeft andere plannen en is al helemaal into cyberspace. Haar lievelingsplekje is bovenop het modum van telefoon en computer. Waarom daar? Hoog en warm en ook verschlen denk ik. Of misschien kan zij nog wel niet zelf de paal inklimmen. Soms gaat er een zusje mee om daar te liggen maar dat is wel wat krapjes.
Er zijn nog wel een aantal momenten op de dag dat de meiden lekker met mams in een bakje kruipen. Van alle grote en mooie mandjes die er her en der zijn voor de poezen, kiezen deze vijf dan het kleinste en krapste doosje uit.Het ziet er trouwens wel heel erg knus en lief uit. Zeker met het troosteloze koude weer buiten zou je er zo bij willen kruipen.
Ook andere slaapplekjes en houdingen worden uitgekozen en slapen kunnen de meiden vol overgave. Achter de krabpaal, op de bank en in je armen of op schoot. Het is de hele dag alles of niets. Spelen of slapen. Een andere levenshouding bestaat niet en zo hoort het ook voor kittens.
Het eten gaat er ook nog steeds goed in. Nog steeds veel tartaar, maar ook blik en gekookte vis. Die vis was niet zo'n succes. Ze vonden het niet zo erg lekker als ze vlees vinden. Maar ja, net als kleine kindjes moeten ze wel even proeven.
De tijd van de eerste ontworming zit er ook aan te komen. Die staat gepland voor zaterdag. Ik ontworm de kittens niet zo vaak als de dierenarts wel zou willen. Ik weet dat ze een aantal ontwormingen nodig hebben, maar de frequentie van de dierenarts staat me tegen. Ik voel er niets voor om zo jong al zoveel gif in die kleine lijfjes te spuiten. En hoewel het wel nodig is, werk ik toch liever volgens mijn eigen schema.
De meiden zijn nu eigenlijk op hun grappigst. De vaak nog onbeholpen bokkensprongen die ze maken. Recht omhoog de lucht in en ale kanten op. Moeders is ook een dankbaar speelobject. Wat me bij elk nestje weer opvalt is dat Mams haar staart gebruikt om de kittens bezig te houden. Als een soort hengeltje zwiept ze hem heen en weer om de beestjes te laten spelen. Zelf ligt ze dan zo'n beetje in de verte te staren. Soms wilde ik wel dat ik ook zo'n staart had. Lekker dromen en je kindjes houden zichzelf bezig. Mmmmmm dat lijkt me wel wat!
De dames hebben nu ook allevier hun eigen naam gekregen, hoewel we pas over 4 weken ongeveer zullen bepalen wie, wie is.
Dit zijn de namen geworden:
Izmaragd Avely Iulijevna Dunoe
Iéva Zosja Iulijevna Dunoe
Ilvija Anna Iulijevna Dunoe
Irisa Sasja Iulijevna Dunoe
Nu kunnen de stambomen aangevraagd gaan worden en worden alle meiden straks ene nummertje bij de RvT (Raad van Toezicht). Arme meisjes, zo snel al een nummer! Gelukkig zien we ze hier als lekkere bolletjes knuffelwol.
Iedereen een heel goed, katvol, gezond en gelukkig nieuwjaar gewenst!
Yasmin
Vrijdag 22 december 2006
De kittens zijn alweer 5 weken oud! Sinds dinsdag hebben de dames besloten dat een kooi met speelplaats lang niet groot genoeg is en zijn ze en masse in protest gegaan en uitgebroken. een ware gevangenisopstand. En zoals het gaat in een democratie heb ik geluisterd naar de mening van d emeerderheid en is het hele spul nu vrij om te gaan en staan waar het wil. Nu ja vrij, er zijn restrictie en sommige deuren blijven echt dicht.Net als voorgaande nestjes hebben ook deze kittens besloten dat het holletje onder de kattenpaal het beste plekje is om te slapen. Beschut, uit het zich en warm door de grote radiator die er achter staat. En omdat mama zich er nogal in moet proppen is het erg vol en erg knus en lekker om te slapen.
Allevier zijn nu al volledig zindelijk en doen alles op de twee kleine kattenbakjes die er staan. Een voor Piet Snot in de kooi en eentje vlak bij hun uitvalsbasis. Dat ze zindelijk zijn kan ook niet anders gezien de grote hoeveelheden vlees en ander voer dat dit quartet wegwerkt. En ze groeien er goed op. De lichtste gisteren 550 gram en de zwaarste 620 gram! We blijven volhouden dus met de tartaar en kittenmelk. Morgen gaan we ook vis proberen en dan langzaam over op kleine stukjes rundvlees met groenten en vitaminen en om ze eraan te wennen ook wat blik. De brokjes eten ze ook, maar niet de babycat. Die worden door de grote katten opgesnoept terwijl de dames zich tegoed doen aan de grotere Hill's brokjes. Ach ja, van alle markten thuis zullen we maar zeggen.
Het zijn trouwens alle vier hele lieve knuffels. Als je ze aanhaalt gaat het kopje in je hand steeds verder naar voren, de lijfjes worden slap en ze geven zich helemaal over aan het kinnetje kriebelen. De zijkant van de wangetjes wordt ook erg gewaardeerd evenals achter de oortjes.De interactie tussen de kittens en mensen wordt ook steeds breder. Er wordt nu echt samen gespeeld en ze komen ook zelf naar je toe om te spelen en om te knuffelen. Als ze moe zijn kruipen ze daarna met z'n vieren in het holletje onder de boom, of in het lekkere warme bontmandje.
Als ze dan wakker worden begint er gelijk een soort groepsgevecht. De een bijt in het oor van de ander, de tweede heeft de staart van nummer drie te pakken enzovoort. Dit spel is allemaal onderdeel van de socialisatie. Zo leren ze de grenzen van wat je wel en niet bij een ander katje kan doen. Overtredingen worden bestraft met een stop in het spel of een piep en een haal terug. Op dezelfde manier leer ik ze zachtjes te spelen en niet te bijten tijdens het spel. Zodra er eentje in mijn handen bijt of erg krabt, stop ik met spelen door mijn hand stil te houden en zachtjes te zeggen. Meestal begrijpen de kittens dit al vlug. Dit is ook de periode waarin de kittens leren waar ze wel en niet bang voor hoeven zijn en dus ook erg belangrijk. In deze periode leren ze de prikkels om hen heen, zoals geluid, bewegingen enz in te schatten en dus moet je daar voorzichtig mee omgaan. Gelijdelijk aan wennen aan vreemde geluiden en andere zaken. Doordat ze in de huiskamer geboren worden en opgroeien gaat ene deel ervan vanzelf. maar bijvoorbeeld in de interactie met mensen hebben we zelf ene grote rol. de kinderen mogen dan ook alleen maar met de kittens spelen als ik erbij ben. Er wordt ze op het hart gedrukt ze niet te laten schrikken en dus heel bewust met ze om te gaan. Zeker de jongste wil nog wel eens voor de lol harde geluiden maken. De odueren trouwens ook hoor. Maar ik probeer ze nu heel bewust te laten zijn van wat het effect van hun gedrag en geluid is op de kittens. Ze doen hun best en het gaat goed maar het blijft wel herhalen en nog eens herhalen.
Gelukkig zijn geen van mijn grote poezen bang van vuurwerk wat in deze tijd best belangrijk is. doordat zij zelf rustig blijven, en ook dus de moeder van de kittens Iulinka, geven ze ene goed voorbeeld aan de kittens die dit hoogstwaarschijnlijk zullen afkijken van Mams. Ook voordoen en nadoen is een van de mechanismen waarmee kittens leren.
Genoeg voor vandaag. Nu nog de foto's van de veir individuutjes!
Iedereen een heel gelukkig kerstfeest gewenst!
Yasmin
Het gegil van de ene kleine meid kon natuurlijk niet onopgemerkt voorbijgegaan worden. Daarom is hun kooi inmiddels een stuk uitgebreid met een hele binnenplaats met kartonnen dozen, een krabplankje, een oud stoofje omop te klimmen en diverse speelgoedjes. Dat is natuurlijk niet genoeg voor zo'n stel ondernemende dames. Denk maar niet dat ze niet weten dat er buiten hun binnenplaats niet nog veel meer spannends is. En dus haalt ons gillertje de meest spannende toeren uit om uit de binnenplaats te komen. Met als gevolg dat deze dame nu minstens Olympisch Kampioene muurspringen is. Ook een stormbaan doet haar niets. Overal komt ze overheen, tussendoor en langs. Maar ja, hoe goed het ook voor de socialisatie is, een stel drukke kinderen in huis geeft ook zijn beperkingen. In dit geval in de vorm dat de kittens nu nog te klein zijn om de gehele dag los in de kamer te lopen. Wel proberen we diverse keren per dag, als het rustig is, het stel op verkenning te laten uitgaan. Grappig is dat elk dan een andere kant op stuift. Niks geen angst bij d eukken. de een rent naar d ekeuken, de ander klimt eens op het onderste stukje krabpaal, nummer drie valt het iglotentje aan en doet alsof ze de Mount everest belimt (en met succes) en nummer vier snuffelt eens grondig aan alle aanwezige voeten en slippers (toch vaker wassen???????).
Al met al is dat natuurlijk heel vermoeiend voor het kleine grut. Als ze dan ook weer teruggezet worden binnen de omheining, gaan ze eerst even een hapje halen bij mama en dan op een kluitje alle indrukken van het buitenspelen verwerken en gewoon de moeheid er uit slapen.
Behalve deze grote ontwikkelingen in beweging, ze springen, rennen, klimmen en dollen nu heel veel, ontwikkelen ook de andere dingen zich goed. Inmiddels eten de meiden ook vast voedsel. Als eerste tartaar met kittenmelk, wat meteen een groot succes was. Ze werken dan nu ook met gemak 2 a 3 tartaartjes per dag weg. Ook hun eerste hapjes blikvoer, ook met wat kittenmelk, is nu naar binnengegaan. Maar tartaar is toch echt lekkerder.
met zijn vieren aan de tartaar
close up van de vretertjes
Ons Gillertje is daarentegen ook zeer gecharmeerd van de brokjes. voor de ukken stond er Royal Canin babycat en voor mama Hill's tonijn. Gillertje stond direct met twee poten midden in de brokjes en was letterlijk aan het vreten. Hap slik weg. Dat is nu al een aantal dagen geleden en mevrouw heeft bedacht dat ze met het klimmen der dagen te groot is voor de babybrok. En dus eet ze af en toe een brokje Hill's tussendoor.
Met het eten van vast voedsel komt ook de kattenbak in zicht. En ja hoor, na een week lekker de steentjes te hebben opgegeten (doen ze allemaal, waarom???)hebben ze nu door wat de bedoeling er van is. Misschien door het bescheiden plasje dat mams er op gedaan heeft. dan ruik je ook als kitten waarvoor die rare bak er staat. het spelen ermee is natuurlijk prachtig, maar ja... En nu vind ik dus drolletjes in het bakje en zie ik af en toe ene van de kittens een dikke plas doen. Dit gaat gepaard met veel gedraai en gemiauw en een grote opschudding bij het kitten. Als de plas of de drol gedaan is, is de opschudding over en wordt alles netjes ondergegraven. Met een flinke sprong van opluchting verdwijnt het kitten dan weer naar de speelplaats. Een medefokster schreef al eens dat we het niet raar moesten vinden, maar ze was erg trots op het eerste plasje. Nou, helemaal niet vreemd hoor, ik ook! Alsof ene kindje van je zindelijk wordt. Iulinka zie ik ook nog wel een en ander opruimen, maar dat wordt minder en minder.
Het tweede meisje heeft nu inmiddels ook haar volledige naam gekregen. Ik had het de naam Iéva gegeven en de nieuwe eigenaren, Aiso en Oda en hun gezin, hebben het diertje als tweede naam Zosja genoemd. Ze heet nu dus als volledige naam: Iéva Zosja Iulijevna Dunoe. Een hele lange naam voor een klein ukkemeisje. Wie van de vier Zosja is, zal moeten wachten tot de dames een week of tien zijn. Da's toch wel lang wachten als je 6 bent en je wilt het liefst een kitten in je jaszak meenemen want dat past best nietwaar?
Hieronder vier portretjes van het quartet. Niet elke foto is even scherp, maar ik hoop scherp genoeg om een indruk te geven.
Yasmin
Irisa, Ilvija, Iéva en Izmaragd
Donderdag 7 december 2006
Het is al weer een hele tijd geleden dat er wat nieuws in het dagboek is gekomen. Twee weken verder zijn we al. Dat is niet niks, zeker niet in het leven van een klein kattenkind. Er is dus veel te zien en te vertellen.Maar eerst even een foto van een tevreden moeder met kinderen.
Het hele stel met moeder
Moeder en dochter
De vier dames Dunoe ontwikkelen zich in een razend tempo. Drie dagen terug zag ik het eerste meisje, de snelle, zichzelf lekker wassen. Daarvoor moet je een pootje optillen en dus, als je net een beetje goed leert lopen, val je om. Jeuk aan je oor is ook een probleem. Til je je achterpoot op, juist dan val je om. Maar met je voorpoot kom je net niet achter je oortje en dara jeuk het nou net. Wat doe je dan als kitten? Je gaat er bij liggen en krabt al liggende met je achterpoot achter je oor. Kun je overal bij, en je raad het al, je valt niet om.Buiten het wassen en krabben wordt er ook gespeeld en zie je langzaam aan de karaktertjes naar voren komen.Je ziet d ekittens elkaar eens een pets geven. Moeders moet er ook aan geloven en wordt met een voorpootje lekker hard op de wang gepetst. je moet ten slotte oefenen. De tandjes komen ook door en dan moet je dus ook gana bijten. het oor van je zusje is daar heel geschikt voor. Maar het is best nog lastig om zo'n klein flapgevalletje te pakken te krijgen.
Het lijkt wel of in elk nestje in elk geval twee karaktertjes zitten; de snelle en de slaapkop en nog wat anderen natuurlijk. De snelle is het kitten dat als wakker is en als eerste overal op af rent. Zo'n dame hebben wij ook.
Hoi ik ben wakker
Als eerste gilt ze dat ze de wijde wereld in wil en snel en nu en niet straks want ik ga heel hard gillen. En ik kan heel goed klimmen en IK WIL HET NU!
IK WIL ER NU UIT!
met de snelle gaat altijd het meelopertje mee. Die ziet z'n zus daar schreeuwen en gillen en denkt dat het daar dan wel heel interessant moet zijn. Heel avontuurlijk is het meelopertje niet. hij, in dit geval zij, gaat op een afstandje zitten kijken naar wat de snelle doet.
Wat is er nou eigenlijk voor leuks daarbuiten?
Houd het op met interessant zijn, dan ga je er gewoon lekker bij liggen en wachten tot de volgende spannende gebeurtenis.
Gebeurt er nog eens wat?
De derde is de eigenheimer.Die doet gewoon waar hij (zij) zin in heeft, gaat z'n (d'r) eigen gang en doorloopt het leven zonder stress. Alles is goed, wat jij wilt is het motto van dit lekkere dier.
Ik ben heeeel tevreden.
En dan heb je als vierde de echte slaapkop. Dit kitten is het dikste, leert het laatste lopen en is het eerste aan de melkbar. Het leven moet je nemen met een heel kalm gangetje. Niet te snel en niet te veel doen. Lopen is voor sukkels. Als je blijft zitten en miauwt komt mama gewoon bij je liggen. Wordt je ook niet moe van. Als je dan er toch eens uit wordt gezet door dat vervelende mens, loop je gewoon naar het mens toe, knuffelt lekker tegen het mens aan, en zie, ze pakken je op en je kan op schoot verder slapen!
SNNNNUUUUUURRRRRK
Al met al gaat het gewoon heel lekker met dit lieve stel dat allevier een grote voorkeur heeft voor kinkriebelen.Yasmin
Zaterdag 25 november 2006
Allereerst het verdrietige nieuws in dit nieuwe stukje dagboek. Kleine Frits is dood. Donderdag avond werd het zijn kleine lijfje allemaal te veel. Niet alleen had Frits een zeer slechte start gemaakt met een bevalling die bijna een week te laat was en daardoor een keizersnede, waarschijnlijk had hij ook van zijn dode nestgenootje toch via het bloed van Mama een en ander binnengekregen. Daarnaast heeft Frits zich waarschijnlijk een keer verslikt bij het voeden en daardoor voeding in de longen gehad. Gevolg daarvan was dat Fritsje een longontsteking heeft gekregen. deze werd aangepakt met antibiotica en leek goed aan te slaan. Donderdagmiddag leek Frits ook weer een opleving te hebben. Helaas storte het manneke een uur later volledig in. Als laatste redmiddel kreeg hij een vochtinjectie van de dierenarts. Thuisgekomen is hij op het warmtematje gelegd, heeft een deken over zich gekregen om de kou in zijn lijfje te weren. Wat we toen al aan zagen komen is ook gebeurd. Frits is niet meer bij kennis gekomen en heeft na ongeveer anderhalf uur zijn laatste adem uitgeblazen tot groot verdriet van allemaal.Iulinka's meiden groeien intussen door alsof er nooit een klein pleegbroertje is geweest, laat staan enige commotie en geharrewar in het nest. Ze eten, groeien, beginnen een beetje te spelen en de oogjes gaan langzaam open. Ze vinden knuffelen al best leuk. een van de meiden gaat er al lekker voor liggen als je haar onder de kin aait. heerlijk vindt ze dat. Een ander wordt liever op de buik gekieteld om dan met de pootjes tegen je aan te slaan. Nog erg ongericht en onzeker natuurlijk, want ze zijn net een weekje oud. De anderen vinden het best als ze geaaid en geknuffeld worden. Nog wel alles in het nest, want echt op schoot kan nog niet. Iulinka vindt het allemaal best en komt alleen even kijken of het goed gaat.Dan gaat ze even verder eten tot ze het genoeg vindt en alle kinders een flinke wasbeurt gaat geven om aan te geven dat wij nu even moeten ophoepelen. Het is weer even gezinstijd.
In de groeitabel is goed te zien hoe stevig de dames alweer worden. En op de foto's ook. Buikkriebeltje vond het maar niets die foto en liet duidelijk protest horen. en hoe! wat een stem voor zo'n klein beessie. De volgorde is volkomen willekeurig en heeft niets te maken met de groeitabel. Tenzij ik ze op de weegschaal zet en dan een foto maak, kan ik van de foto af niet zien wie wie is. Ze hebben wel verschillen. de een is iets lichter, een ander heeft een dikke kop, eentje piept harder dan de anderen enz. Zolang als alles prima gaat hoef ik niet precies te weten wie welk kitten is. Met het groeien en ontwikkelen worden verschillen vanzelf groter en is duidelijk te zien wie je voor je hebt.
Was er iets ana de hand, dan is het natuurlijk een andere zaak en moet je degene op wie je meer moet letten wel merken. dat kan op verschillende manieren. Sommigen doen babyelastiekjes om de nekken, maar ik vind dat persoonlijk erg eng en niet prettig. Je kunt nagellak gebruiken op de teentjes, maar dat kan ook snel door mams eraf worden gelikt met alle wasbeurten die ze krijgen. Een stukje vacht wegknippen kan ook en zijn de oortjes groter dan is merken met een diervriendelijke veemerkstift in mijn ogen de beste oplossing. De kleur daarvan slijt vanzelf en er zitten geen giftige stoffen in zoals bij nagellak. Scheelt ook weer voor mama.
Geniet van de foto's!
Yasmin
PS: De dames hebben van mij allemaal al een eigen naam gekregen. Er komt nog ene naam bij van d enieuwe eigenaren en de catterynaam Dunoe er achter. De namen zijn geworden: Ieva, Ilvija, Izmaragd (emerald) en Irisa.
Ik wil niet op de foto!
Waar is mijn mama nou?
Het is hier buiten ook wel mooi!
Ik sliep net zo lekker!
Dinsdag 21 november 2006
Er is de laatste dagen weer veel gebeurd zoals gewoon is in huize Trok. Gelukkig gaat het met de kittens van iulinka en Iulinka zelf erg goed. Maar niet iedereen is zo gelukkig. Malika, de poes van marie-Claire die ook de eigenaresse is van maroussia uit Marenka's nest van November 2005, moest eigenlijk een dag voor Iulinka bevallen. Er werd gewacht en gewacht en nog langer gewacht. Dat ze niet veel kittens zou hebben was duidelijk te zien, maar ze was wel zwanger. Uiteindelijk is ze afgelopen zaterdag bevallen van een dood kitten, onderontwikkeld maar gelukkig niet aan het ontsteken, en van Frits. Frits (Maximus Nicolaj Azova officieel) is een klein katertje van bij de geboorte iets minder dan 75 gram.Mensen die ervaring hebben met keizersnedes weten dat zowel poes als kittens daar een flinke opdonder van kunnen krijgen. Dat was ook hier het geval. Malika was nog uren van de wereld en Frits eigenlijk ook, hoewel hij toch sterk en levendig was. Helaas was Frits niet sterk genoeg om de melkproduktie van Mama Malika op gang te helpen. Hij lag prima zelf te sabbelen en kwam met bijvoeding ook aan, maar verder gebeurde er niets. De melkproduktie van ene poes lijdt vaak toch al onder een operatie als ene keizersnede, maar met maar één kitten om te drinken is het nog wat moeilijker. Vaak gaat het ook wel goed hoor, maar nu niet.
Iulinka kwam ook eens kijken. Ze rook even aan Frits, rook nog eens, ging liggen en rook nog eens tig keer en besloot dat het kleine mormel een wasbeurt kon gebruiken. Zo gedacht, zo gedaan en Frits was geaccepteerd. Dat was de eerste horde genomen. Nu moest Frits nog gaan drinken.
Helaas was Frits inmiddels te verzwakt om tegen zijn grote pleegzusjes op te kunnen. In overleg met andere ervaren fokkers (bedankt voor de hulp mensen!) hebben we besloten eerst Frits eens met goede voeding aan te laten sterken. Dus om de twee uur voeden met het mannetje. En aan blijven leggen. Nu net heeft Frits even de tepel vastgepakt. maar hij is nog steeds wat te moe om echt te drinken. We blijven proberen en bijvoeden en hopen dat hij het komende dagen doorkrijgt. Zo niet, dan zal ik de komende weken tijd vrij moeten maken voor het voeden. Gelukkig ben ik in de positie om dat te doen.
Voor Marie-Claire en haar familie is het natuurlijk heel sneu dat ze Fritsje nu niet zelf zien opgroeien dagelijks. Gelukkig wonen ze een paar straten verder en kunnen regelmatig komen kijken. Zelf om de twee uur voeden was vanwege hun werkzaamheden helaas niet mogelijk. We zijn in elk geval blij dat we het zo opgelost hebben. Frits is in elk geval warm en wordt goed verzorgd door Iulinka en eten krijgt hij nu nog van ons, maar hopelijk later van Iulinka.
Het is net alsof het zo moest zijn dat Iulinka alleen maar dames had. Nu kunnen we de kittens in elk geval niet verwisselen. Ik sta weer versteld van de lievigheid van iulinka en haar gemak met de kittens. Superpoes!
Binnenkort foto's van het stel, een vijfling ineens en ook de namen van de dames. Ik zal ze zelf ene naam geven en de nieuwe eigenaren ook. Moeilijk hoor. Er zijn zoveel mooie namen, maar ik wil ook namen die niet te algemeen zijn. Zoeken dus.
Binnenkort meer!
Yasmin
Zondag 19 november 2006
Iulinka en kittens doen het prima. De dames, ja het blijven dames elke keer dat ik kijk, groeiden gisteren met gemiddeld 22.5 gram! Dat is flink. Je ziet ze ook elke dag groter worden. Mams ziet er ook prima uit en brengt natuurlijk veel tijd door met haar kroost.Komt ze er bij weg, dan wil ze eten of knuffelen. Eten is momenteel een big issue met Iulinka. Er staan verschillende soorten brokjes, ze heeft blik voorgeschoteld gekregen en gekookte vis, evenals vlees, maar madame blieft het niet. Wat ze dan wel blieft kan ik helaas niet aan haar snuit aflezen en ook niet aan haar indringende blik. het is in elk geval iets anders dan wat ze krijgt. Maar wanneer ze merkt dat ik weer niet heb wat ze eigenlijk wil, legt ze zich er bij neer en eet haar vertrouwde merk brokjes. Ze moet tenslotte op krachten blijven als mama van vier.Later volgen nieuwe foto's van het spul.
Bovenaan de pagina staat een groeitabel van het spul. Vergelijkbaar met d epapieren administratie die ik van een nest bijhoudt, maar wat minder uitgebreid. Daarin zal eens in de zoveel dagen de vorderingen in groei gezet worden en eventuele bijzonderheden. Op deze manier kun je in de gaten houden als fokker of alle kittens het wel doen zoals het moet. En als er een probleem is, wanneer dat dan begonnen is. Je geheugen is vaak niet genoeg als het er om gaat om je te herinneren wanneer iets precies gebeurt is. Ook kan het zijn dat je juist pas later een "patroon" ontdekt in je gegevens. Een goed hulpmiddel ook om later nestjes met elkaar te kunnen vergelijken.
Ik zal snel weer foto's posten, maar voor nu is dit eventjes genoeg.
Yasmin
Donderdag 16 november 2006
Vanacht is Iulinka bevallen van vier poesjes! De bevalling verliep heel goed en de eerste drie meiden lijken wel een drieling. Alledrie precies hetzelfde geboortegewicht van 102 gram.Nummer 4, weer een meisje, woog 2 grammetjes zwaarder en was met 104 gram de zwaarste van het stel. Mama en kinderen doen het goed. Iulinka heeft al weer wat gegeten en is levendig en zeer tevreden met haar kroost.Nummer 1 werd geboren op 15 november om 23.28. Nummer 2 werd precies om 00.00 u. 's nachts geboren en wat is nu haar geboortedatum? 15 of 16 november? Nummer drie om 00.10 u. op 16 november en nummer drie om 00.45 u. Vier meiden om de ploeg te versterken hier.
De eerste foto's van de bevalling en de kittens met mama staan hieronder. Veel plezier!
Yasmin
De eerste weeën
nummer 1 is geboren
nummer 1 nog een keer.
nummer 2 en 3.
de eerste drie bij elkaar.
het quartet.
schoon in de doos met mama
Woensdag 15 november 2006 19.36
Hoewel Iulinka wel enige tekenen vertoont dat het er aan zit te komen, is er nog steeds niets concreets te melden. Ze heeft wat voorweeën af en toe, is wat onrustig en er is iets slijmb\verlies, maar er zet nog niets door. Wel is haar mama instinct ineen opgewekt en lag ze samen met haar grote dochter Marenka in de doos. Ze heeft haar gewassen en was supervriendelijk tegen haar. Normaal doen ze wel vriendelijk, maar liggen zeker niet samen ergens te knuffelen. Nu wel. Zelfs toen Iulinka boven op Marenka plofte met haar dikke buik en Marenka haar in de nek beet, reageerde ze niet. ze ging zich, terwijl Marenka haar nog in de nek vast had, liggen wassen en nam gelijk de poten van haar dochter mee. Marenka had er eerder genoeg van dan zij.Hieronder een paar foto's van Mama en dochter.
Iulinka (links) en Marenka(rechts) samen in de doos
Danitchka (links) en Iulinka(rechts) samen in de doos
YasminDinsdag 14 november 2006, 20:56 u
Helaas, Iulinka is nog heel rustig en ontspannen en er is nog geen spoor van een bevalling te zien!Yasmin
Maandag 13 november 2006
Vandaag is de dag dat Iulinka officieel uitgerekend is. Maar helaas, nog geen teken van leven. Wel moet ik daarbij zeggen dat deze dame van de 3 nestjes die ze gekregen heeft, er twee 's avonds heeft gekregen. Maar er is echt nog niets te zien, dus waarschijnlijk wordt het pas morgen of zelfs overmorgen.We hebben de tijd, vandaag is pas de 63e dag. Het zou nog kunnen duren tot dag 67 zelfs. Ook daarbij weer de opmerkin dat de nestjes gekomen zijn op dag 63 en 64 voorheen. Maar ja, de ene zwangerschap is de andere niet. Gezien haar dikke buik zou het kunnen dat ze minder lang draagt. We wachten af en blijven lekker thuis met poezen en twee zieke kindertjes.Iulinka eet nog steeds erg goed, maar krijgt nu moeite met springen. Hoewel ze net wel een sprintje door de kamer trok en raar deed. Ze ziet er niet uit als een zwangere, behalve dat ze dik is. Ik zie haar soms kijken naar een hoogte waar ze eigenlijk wel op wil springen, dan twijfelt ze, draait eens wat en zoekt dan een ander weggetje om daar te komen waar ze wil. Ze is topzwaar maar dan aan de andere kant.Ze heeft trouwens wel al melk! Druppeltjes aan haar tepels. Zou het dan toch snel komen?
We zullen zien!
Yasmin
Dinsdag 7 november 2006
Nog een weekje en dan is dikke dame Iulinka uitgerekend. Op maandag 13 november om precies te zijn. Inmiddels is ze echt een dikke dikke dame geworden wat mij doet vermoeden dat ze wel weer eens een nestje van minimaal 5 kittens zou kunnen krijgen. Maar ja, ik kan het ook helemaal fout hebben. of zoals mijn zoon zegt: het kunnen ook drie Loetjes zijn.Loetje was het dikke katerkittentje van Danitchka die nu in Rusland woont bij Cattery Swaldiphary. Inderdaad is dat een beer van een kater hoewel zijn start niet de allerbeste was voor een babietje. na de leizersnee van zijn moeder heeft het er toch wel een tijdje om gehangen of hij alle comotie rond zijn geboorte wel of niet zou overleven.Gelukkig heeft hij de beknelling en later de aneasthesie van de operatie uiteindelijk goed doorstaan en is nu papa van al aardig wat kittens.
Het is lang geleden dat er hier ene update verschenen is van het dagboek. Dat heeft voornamelijk te maken gehad met alle drukte en voorbereidingen rond de russenspecial in Bornem van 29 oktober. Dat was een klus waarvan ik me van te voren niet gerealiseerd heb dat hij zo groot en uitgebreid zou zijn. Maar ja, de show is een succes geweest en we hebben het heel leuk gehad, alhoewel we geen prijzen hebben gewonnen. Nou, wel een prijs van een medefokster, Tineke Hofma, voor mooiste poes. Dank je wel nog Tineke, gingen we toch niet met lege handen naar huis.
een verslag van de show is te lezen op deze site onder russenspecial en op Russischblauw.info. Op deze laatste link zijn nog een hele gallery vol foto's te zien en een link naar foto's van d evereniging die de show hield. Er zal ook nog een lijst met uitslagen op komen.
Om terug te komen op Iulinka, ze is dik, maar niet vet. Ze eet veel, rust veel maar trekt af en toe ook nog een giga sprint door het huis. Dat is grappig om te zien met die schommelbuik van haar. Ze is in topconditie nog steeds en ik hoop dat ze deze keer weer net zo makkelijk bevalt als de andere keren. Zodra er wat te melden is zal dat natuurlijk ook hier verschijnen.
Yasmin
Dinsdag 10 oktober
Iulinka is dus zwanger. Veel sneller dan ik normaal zou doen. Dit heeft o.a. te maken met de moeite die we vorig jaar moesten doen om haar bij d ekater te krijgen. Daardoor had zij pas in het voorjaar haar nestje en kregen we, waarschijnlijk mede door het warme weer, te maken met een giardia infectie.Ik heb toen besloten geen kittens meer te willen in de warme maanden. en omdat Iulinka in topconditie was, is zij dus opnieuw naar de kater gebracht.
Dat bezoekje was dus op 11 september j.l. Iulinka had er erg zin in en was binnen 5 minuten voor de eerste keer gedekt. dat ging eigenlijk zo: ze stapte uit de kooi, snuffelde wat rond, sprong op een hoog kastje waar ook het eten stond, snuffelde nog wat, siste eens naar Lyasjko, keek uit het raam, begon een praatje met Lyasjko, sprong op de grond en werd voor de eerste keer gedekt.
Ik stond in de aanslag met mijn camera, want ik was foto's aan het maken van Lappe (Lyasjko). Maar toen ik af wilde drukken waren de baterijen net op. Het leek die reclame met die rare hamster wel. Geen foto's van de dekking dus.
Iulinka is dara gebleven tot vrijdagavond. In de eerste twee dagen is de dame (nou ja, delletje is eigenlijk een beter woord in dit geval) minimaal 30 keer gedekt! Het is maar wat je leuk vindt denk ik dan!
Het had dus wel een wonder geweest als ze niet zwanger was geweest. Maar inderdaad, na 3 weken werden de tepeltjes rood en nu, na 4 weken zie je al aardig dat ze zwanger is. De bultjes tekenen zich al af, ze is erg knuffelig en wil het liefst de hele dag over haar buik geaaid worden. Errrug gezellig dus.
Nu even over het kittenspul na 19 juni!
Iedereen is inmiddels op zijn plekje terecht gekomen en alles gaat heel goed. Tenminste met Tommie wat minder. Hij heeft namelijk zijn achtervoetje gebroken tijdens een sprong van een kast waarbij hij met zijn pootje is blijven hangen. Erge pech dus, maar het ziet er naar uit dat het allemaal helemaal goed komt met rust. Moeilijk dus om zo'n jong, bezig puberrusje rustig te houden. Maar tot nog toe redden ze het. Hij heeft het overigens erg naar zijn zin met zusje Josie.
Ook Luna en Zosja maken het goed. Luna is een knuffeldier gebleven en Zosja haalt haar inmiddels in met groeien. Niet zo gek, want haar papa en mama zijn veel groter.
Milekha heeft inmiddels haar eerste U1 binnen op show, waar ze het van haar zusje Maija gewonnen heeft. Ze was op alle punten net ietsje sterker dan haar zusje. Maija woont nu in haar nieuwe huis en is dara inmiddels goede vriendjes met de aanwezige Maine-Coon kater Beer. Ook Wanja en zijn zusje Kaija maken het goed in het huis waar ze samen wonen. Wanja red het heel goed op zijn drie poten en wordt echt als een keizer behandelt.
Met de iegenaren van Levka en Misja en Irinushka moet ik hoognodig weer eens contact zoeken om te horen hoe het met ze gaat. Maar ik denk in dit geval ook geen bericht, goed bericht.Zodra ik meer weet staat het hier.