Marenka's nestje is uitgevlogen maar de nieuwe kittens zijn al onderweg. Zowel Suffie (Zatazja Zofia Dunoe) als Iulinka van Terra de Bernescot zullen in de komende weken hun nestje krijgen. Suffie rond 9 maart en Iulinka rond 15 april. Hun wel en hopelijk dit keer geen wee, zal weer hier in het dagboek te lezen zijn. Ook zal er weer een groeitabel van de kittens op de site komen te staan. Nog steeds geinteresseerd? Kom dan regelmatig kijken en lezen.
Let op! Vanaf nu staat het nieuwste hoofdstuk van het dagboek bovenaan de pagina.
Hier vind je een groeitabel van de vier kittens van Suffie.Let op: Omdat het erg lang begon te duren voordat deze hele pagina was geladen, is het dagboek in twee delen gesplitst. Alles van 2005 is te vinden door op de volgende link te klikken: dagboek 2005
Zondag 18 juni
Hoera! Eindelijk weten we wie wie is. De keuzes zijn gemaakt en alle kittens hebben nu hun eigen naam. En hier zijn ze dan, 9 weken oud:
Thalita Luna Dunoe
Zosja Iulijevna Dunoe
Luna en Zosja gaan samen naar een nieuw huisje
Iosafina Iulijevna Dunoe
Thomashevskoi Arhipovitsj Dunoe
Josey en Tommie gaan samen naar een nieuw huisje
Maija Iulijevna Dunoe
Milekha Betce Iulijevna Dunoe
Maija en Milehka komen allebei bij andere poezen te wonen.
Later meer over de kittens zelf.
Yasmin
Maandag 5 juni
Het huishouden hier met de kittens wordt steeds drukker. Niet alleen voor het voerend en kattenbakpoetsend personeel, maar ook voor de mamma's van de kittens. Suffie is echt afscheid aan het nemen van haar grote mannen en vrouwen. Drinken mogen ze nog maar zelden. hoguit in de avond of ochtend nog een slokje. Het is dan ook geen gezicht al die grote klijven bovenop het tengere postuurtje van Suffie. Het is ook nog maar een weekje en dan gaan de dame en heren, Luna blijft nog een tijdje, verhuizen naar hun nieuwe huis. Komende zondag is het zover.Ik ben er eerlijk gezegd zelf ook wel aan toe om het iets rustiger te krijgen. Het is nu echt elke stap hink stap sprong om niet op een kitten te staan ofe er over heen te vallen. En denk maar niet dat we zelf nog op de bank kunnen zitten. Die is ingenomen door een kluwen grijze bolletjes die er uitgebreid liggen maffen met z'n allen. Heb je wel het geluk een plekje te veroveren, dan word je al snel tot slaapplaats gebombardeerd. vooral Misja vindt het heerlijk om helemaal tegen je aan te kruipen. Liefst samen met Tommelebom en dan Levka en Luna erbij. Miss Ugly kruipt graag naast je en de dikke dames en Miss Gil zoeken hun eigen plekje samen ergens uit. bella kruipt graag in het radiator mandje. Het lijkt wel of ze een beetje geïntimideerd wordt door de drukte van het spul en dan liever een eigen plekje opzoekt.
Danitchka moet intussen nog steeds niets van de kindertjes hebben. Toenadering wordt afgewezen en zelfs afgesnauwd. Gek genoeg trekt het jonge spul zich er niet veel van aan en gaat rustig door met hun bezigheden. Gelukkig maar, het zou hier anders erg vervelend worden.
Ik zal Levka, Misja en Bella best gaan missen. Het is me het stel wel.
Het is nu ook weer etenstijd, dus na het plaatsen van de foto's, is het weer aan de bak voor mij.
Yasmin
hoopje katten en kittens en ergens ook nog Iulinka.
Miss Ugly
Miss Gil
Dikke Dame
Nog een Dikke Dame.
Zittend slapen doet tommie
Allemaal éééééten!
Vrijdag 26 mei
Het is een erg druilerige dag. een dag om warm in een bedje te liggen en te slapen. En dat is precies wat het kattenvolk hier doet. Slapen, eten en slapen. Lekker rustig voor een keertje. Gisteren leek het wel een troep jonge honden. Vandaag ook geen foto's van het grut. De foto's van dinsdag zijn nog zo vers dat ik er nu geen nieuwe op wil zetten. Wel een paar andere zaken die ik wil vertellen.Allereerst wel een foto. Maar eentje van een van de grote katten. En eentje waar ik erg trots op ben. De mensen die mijn site nog verder hebben gelezen dan dit dagboek, zijn wellicht ook een button tegengekomen over de Russenspecial van aankomende Oktober in België. De vereniging die deze special gaat houden is de Belgische BKV94 vereniging. Deze vereniging maakt voor al haar shows een speciale poster met daarop een foto van het ras waarvoor ze de special houden. deze keer dus een Rus. Ik was natuurlijk erg trots toen mij werd gevraagd een foto te leveren voor deze poster. Dat heb ik gedaan en hieronder is het resultaat te zien. Mede dankzij Marian Draat, die de proffesionele foto van Marenka heeft genomen tijdens de show van afgelopen februari in Roelofarendsveen.
Marenka op de affiche voor de Russen Special van BKV94
Nog meer leuk nieuws. Als Russenliefhebber wil je natuurlijk niets liever dan met andere liefhebber praten over je mooie dieren. Met het medium computer is dat een stuk makkelijker geworden en er zijn vele forums op internet te vinden over de gekste onderwerpen. Een van d ebeter onderwerpen, zoniet het beste, is de Blauwe Rus. En dus ben ik lid van de Yahoogroup Russisch Blauw . Al pratende over de Rus en alles wat er mee te maken heeft, kwamen we op het idee om gezamelijk een website te maken voor en door liefhebbers van de Blauwe Rus. Met informatie over alle wat je maar kan bedenken over de Rus en natuurlijk met mooie foto's en leuke verhalen. En het allermooiste is: De website is klaar! Tenminste, de meeste onderdelen staan erop. De rest zal in de loop der tijd ingevuld gaan worden. Via de link hieronder, kun je naar de site gaan. Veel plezier ermee.
Yasmin
www.russischblauw.info
Dinsdag 23 mei
Tjonge jonge wat is het alweer lang geleden dat ik in het dagboek geschreven heb. En wat is er alweer veel gebeurd. Na alle hektiek van vorig weekend is het op medisch gebied gelukkig weer erg rustig. Geen zieken, zwakken en misselijken meer, en geen gesch...meer. Na twee dagen antibiotica was het hele spul gelukkig weer van de dunne af. Toch heb ik alle katten nog een aanvullende behandeling gegeven met het wormenmiddel Panacur. Dit wordt gebruikt om eventueel achtergebleven parasieten te doden en op te ruimen. Eigenlijk is het een middel tegen spoelwormen, maar hier werkt het dus ook tegen. Dat was nog best een karwei, want de dierenarts had dus geen tabletten op oplossing voor de ukken. Dat werd dus tabletjes kloven en voor de allerkleinsten is een suspensie gemaakt. Dat wil dus zeggen een aantal tabletten opgelost in water, zodat ik wist hoeveel ml ik ze per keer moest geven. Volgens mij was het erg vies. Ik heb met twee van de poezen grote moeite gehad de tabletjes naar binnen te werken, wat met bv de poezenpil nooit zo is. Ook niet met wormtabletjes. Maar dit... Bij Marenka heb ik mijn oude brommer handschoenen maar aangetrokken en het tabletje daarmee fijngewreven in de bek gestopt. Zelfs toen was het nog een gevecht, maar ik heb gewonnen. Nu is alle medicatie op en gaan we weer gewoon door met de normale dagelijkse routine. Nou ja, normaal.Afgelopen Dinsdag kwam Svetlanan Morozova aan in Holland. Deze Russische dame heeft vorig jaar Ljutomir Hilgvars Dunoe hier gehaald en kwam nu een mooie dame uit belgië halen om haar cattery uit te breiden. Dat is altijd een beetje handen en voeten werk, omdat ik geen Russisch spreek en zij niet zo heel veel Engels. Evengoed was het erg leuk. Haar ouders, die dit keer ook mee waren naar nederland, hebben hier een middag en avond doorgebracht en dat was erg gezellig. de kinderen hebben heel mooi speelgoed gekregen, handgemaakt uit de omgeving van Tver, hun woonplaats. Ik werd ook verwend met een heel mooi houten doosje met handgeschilderde vogel erop. een kleine dingen doosje. Dat staat nu dus te pronken in huis.
Bezoek brengt ook drukte met zich mee. De Belgische dame moest door omstandigheden uit België gehaald worden en we hebben daar een gezellig bezoekje aan Annemarie Marien van Cattery Terra de Bernescot aan vast geknoopt. Daar werden we volgestopt met heerlijke Belgische koffiekoeken, een pseudoniem voor als broodjes vermomde gebakjes. Een streling voor de tong maar niet best voor de lijn. Daarna doorgereden naar Cattery von edelweiss, waar we Ninoushka von Edelweiss hebben opgehaald. Een mooi en pittig dametje was dat. Natuurlijk hebben we bij beide catteries genoten van allemooie poezen en katers en ex-katers en veel foto's gemaakt. Je bent even onderweg, maar dan heb je ook wat.
Natuurlijk ging de kraamvisite voor het jonge spul intussen ook gewoon door. En er zijn wat veranderingen in de verdeling van de katten geslopen. Luna, die naar een fokster zou gaan, bleek net als haar broertje en zusje, een navelbreukje te hebben. Zo klein, dat ik het niet had opgemerkt, maar het zat er wel. een navelbreukje is een plekje ter hoogte van de navel, waar de buikwand niet geheel gesloten is. Zijn de navelbreukjes erg groot, dan kan dat een gevaar opleveren omdat een deel van de darmen door het gat kan zakken en afgekneld kan raken. gelukkig hebben de kittens hier een heel klein breukje. Maar het maakt Luna wel ongeschikt voor de fok en dat om twee redenen. De eerste reden is een van medische aard. Het breukje kan bij zwangerschap door de druk van de dikke buik vol kittens groter worden. dat kan gevaar opleveren voor de poes en dat is natuurlijk niet de bedoeling. De tweede reden is van genetische aard. een navelbreukje kan van genetische oorsprong en dus erfelijk zijn. Aangezien het hier drie kittens betreft, is dat zeer wel mogelijk. En hoewel het een heel licht genetisch defect is en men nog niet zeker is van hoe het vererfd, is zo'n poesje toch geen basis om een fokprogramma mee te starten. Vandaar dus dat Luna naar een ander huisje verhuist.
Overigens kunnen de breukjes zeer eenvoudig hersteld worden wanneer de poezen en kater gecastreerd worden. dan is het een kwestie van een enkel steekje meer en de zaak is opgelost. Soms gebeurt het ook dat de breuk vanzelf nog dichtgroeit en dit kan zelfs tot een leeftijd van 6 maanden. Dat is dus nog even afwachten.
Luna gaat nu met een kitten van Iulinka mee om samen in een leuk huis te gaan wonen. Een van de kittens van iulinka zal dan naar de fokster gaan. Maar omdat er nu keuze is uit een stuk meer poesjes, is de keuze van het betreffende meisje nog even uitgesteld tot de vier dames wat verder ontwikkeld zijn. Er volgen zo natuurlijk wel foto's.
De kittens rommelen nu allemaal gezellig door elkaar. groot en klein slaapt samen, speelt samen en drinkt nu ook samen bij de diverse moeders. Tenminste, het grote grut schuift af en toe aan bij iulinka, die ze met open poten ontvangt. gelukkig weet ik dat ze meer dan genoeg melk heeft, anders werd het een probleem voor de muisjes van haar eigen nestje. Nu is het evengoed wel opletten dat de groten niet te vaak bij Iulinka drinken en dat er genoeg overblijft voor de ukjes. Maar wat een genot om dat hele stel zo fijn en gezellig met elkaar te zien omgaan. Daar doe je het dan weer voor en dat maakt een hectisch weekend weer naar de achtergrond verdwijnen. Veel foto's dus. Nieuwe van Ljutomir, van alle kleinen samen, van alle groten samen en van de kleinen en groten appart. Veel plezier.
Yasmin
Suffie's viertal
Misja
Luna
Levka
Bella
Alles op een hoopje
Poesje 1
Poesje 2
Poesje 3
Poesje 4
Tommie
Zondag 14 mei
Na een tijdje rust gehad te hebben, na alle comotie rondom Wanja en zijn pootje, is het weer hommeles in huize Dunoe. Helaas. De kittens hebben namelijk een besmetting met Giardia opgelopen.Dat merkte ik dus gisteren. Giardia? Wat is dat? Nou dat is dus een parasietje dat voorkomt in stilstaand water, in Amerika in het drinkwater voorkomt en ook, zegt men via de lucht verspreid kan worden.Giardia veroorzaakt symptomen van diaree, gelig-grijs van kleur en soms van braken erbij. Volgens de dierenarts wordt het vaak niet onderkent bij grote kittens en volwassen katten, omdat hun lijfjes heel wel in staat zijn om de besmetting te overwinnen. Maar ja ik heb hier natuurlijk te maken met ene paar heel jonge kittens en een paar nog niet zo oude kittens. Vooral bij het kleine kitten dat ziek is, is de diaree een gevaar.Dat kan ervoor zorgen dat ze snel uitdrogen. Dat is dus opletten geblazen. Gelukkig is er maar een kleintje dat het heeft en verder drie van de groten. Ik zelf denk dat de grote er nu last van hebben omdat ze de donderdag ervoor hun prik hebben gehad. Dat kan hun imuunsysteem hebben overbelast, waardoor de besmetting heeft kunnen plaatsvinden. En met al die poezen is de besmettingsdruk natuurlijk veel groter dan wanneer je een of twee katten hebt.
Maar hoe nu verder? Het kleintje heeft gisteren in elk geval een vochtinjectie gekregen en het hele stel heeft een antibiotica kuurtje. Het probleem is ook nu weer dat die antibiotica niet ingesteld is op kleintjes en de dosis per tablet natuurlijk veel te hoog is. We werken nu dus met 1/16 e van een tablet voor de kleintjes en een kwart tablet voor de grote kittens. De ukkies kunnen natuurlijk zo'n stukje tablet niet behapstukken en krijgen het verpulverd met een paar druppels water. Dat maakt de dosering iets minder precies, maar het moet genoeg zijn volgens de dierenarts.De kittens zelf lijken er gek genoeg helemaal geen last van te hebben. Ze spelen en zijn heel erg levendig. Het is net als anders, behalve wat er aan de achterkant uitkomt.
Gelukkig is dit een ziekte zonder verdere blijvende gevolgen. De parasieten worden gedood door de antibiotica en de kittens hebben geen last meer. Gelukkig, want een besmetting met bijvoorbeeld niesziekte kan grotere gevolgen hebben. Ik heb nog wel nagevraagd of slechte hygiëne een oorzaak kan zijn. Gelukkig was dat niet zo. Kon ik me ook niet voorstellen, want de kattenbakken worden dagelijks verschoond en alle etensbakjes ook.
Nu moet er nog hygiënischer gewerkt worden om verdere besmetting en herbesmetting te voorkomen. De kattenbakjes worden dus nu ongeveer om het uur verschoond. Zodra er ene hoopje inligt, verschonen, ontsmetten en weer vullen. Veel werk, maar wel belangrijk. Ook alle andere spullen die we gebruiken worden extra schoon gehouden. Handen steeds gewassen en de kinderen hebben even een verbod op kussen en erg knuffelen. Het is namelijk ook besmettelijk voor mensen. Dat is wel lastig, maar ja, dat hoort erbij. De grote en de kleine kittens worden voorlopig ook even appart gehouden.
Ik heb er alle hoop op dat het snel weer opgelost is met de juiste medicijnen en de grootst mogelijke hygiëne. Al heb ik nog geen idee waar de besmettingsoorzaak oorspronkelijk ligt.
Nu nog wat leuk nieuws. De kittens zijn allemaal weer een weekje ouder en zien er dus weer een beetje ouder uit. Van het kleinste grut heb ik nu ook apparte foto's gemaakt die nu ook op de site komen te staan. Ik vind de kleintjes erg leuk om te zien. Ze beloven al mooie grote oortjes te krijgen en vooral Tommie's oortjes staan erg mooi rechtop. Op de een of andere manier zijn het juist elke keer de katers die het mooist zijn. Of misschien heb ik gewoon een stiekume (niet zo stiekum hoor) voorkeur voor de mannen. In elk geval sluiten we nu het stukje af met een portie genieten van de kleintjes.
Ga weg met die flits!
Poesje 1
Dat eten was best lekker!
Poesje 2
Ik vond het ook wel lekker.
Poesje 3
Ik vind het niet leuk als je foto's maakt terwijl ik me nog niet gewassen heb. Nu ben ik heel verlegen.
Blijf van mijn eten af!
Tommie
Bella en Luna(lichtste) drinken samen bij Mama. Zo kun je zien hoe ze al gegroeid zijn!
Levka is moe en slaapt in het zonnetje.
Jeetje, wat lig ik hier lekker.
Misja
Vrijdag 5 mei
Vandaag weer een stukje over het jarige stel. Die van Suffie 8 weken oud en van Iulinka 3 weken oud.Suffies kittens krijgen steeds meer een eigen identiteit en eigen manieren. En slim zijn ze ook. Ga ik ergens heen waar zij niet mogen komen, computerkamer bijvoorbeeld, staan ze al voor de deur te wachten tot ik open doe. En vragen om vlees doen ze nu ook. Piepen in de keuken en dan aanvallen maar. En grauwen als een ander jouw stukje vlees wil!
Dat grauwen doen ze nu ook bij speeltjes en dat klinkt af en toe aardig hard. Het is een oefening om je prooi te verdedigen. Om te voorkomen dat ze dat te serieus nemen, pak ik wel eens wat af onder hun neus weg. Ze moeten dat van mij accepteren en ook van hun latere tweebenige medebewoners.Touwtjes zijn trouwens nu hun lievelingsspeelgoed en als het aan een schoen vast zit is het nog beter natuurlijk.
Iulinka's kleintjes groeien ook gestaag door. Allemaal ruim over de drie ons nu en af en toe komt er eentje 21 gram per dag aan! Dat is wel erg veel. Geen wonder dat ze af en toe als dikke bolletjes uitgeteld liggen te slapen. Dat verteren heeft zijn tijd nodig.
Ze hebben nu d ebeschikking over de hele kooi en lopen lekker rond. Ze spelen met elkaar en doen de eerste pogingen tot wassen van de eigen lijfjes. Dat dat moeilijk is als je steeds als een bolletje omrolt begrijp je wel. Het spel met elkaar is niet mis. Er wordt al echt gebeten en gekrabt. Nog wel onbeholpen, maar toch. Ik vind kittens op deze leeftijd erg schattig, maar ook erg lelijk. Hun oogspieren moeten nog goed getraind worden en de oogzenuwen nog verder ontwikkeld waardoor ze vreselijk scheel kijken. Niet naar binnen toe zoals een siamees, maar naar buiten toe. Geen gezicht (zie foto). Ik vraag me soms wel eens af wat ze nou toch zien in de wereld. Dat moet best eng zijn.
Met het mooie weer spelen de grote kittens veel buiten. Het hok is weer helemaal zomerklaar met plantjes en een nieuwe 5 meter lange boomstam.De eerste wesp heb ik ook alweer gevangen. Niet eens buiten, maar al binnen. Dat vond ik best eng want voor een grote kat kunnen die dieren al gevaarlijk zijn, maar voor een kitten al heel snel dodelijk. Ze proberen natuurlijk alles wat beweegt te vangen en een wesp valt door zijn gezoem erg op. Dat wordt dus weer oppassen geblazen. Ik maak de wespen en andere beesten nooit dood. Ik vang ze in een potje en laat ze aan de andere kant van het huis weer los. Alleen vieze vleesvliegen en bromvliegen maak ik dood en die troep ruim ik ook gelijk op. De larven van een groene vleesvlieg kunnen een kat heel veel kwaad doen. Het is dus zaak om met dit warme weer ook geen blik of vlees te laten staan voor de poezen. Als de kippen zijn de vliegen erbij om er hun eieren in te leggen. Je moet dus kleine beetjes geven, wachten tot het op is of er niet meer gegeten wordt en het dan meteen weer weghalen.
Voor vandaag weer genoeg geleuterd. Hier volgen de foto's van Misja, Luna, Levka en Bella.Vooral de foto van Levka vind ik erg aandoenlijk. Luna blijft een mooi poesje en toch is Misja mijn favoriet. Zal ook wel komen omdat ik heel veel kusjes en knuffels van hem krijg. Hij wrijft af en toe zijn hele kopie in mijn gezicht en gaat me dan wassen. Bij voorkeur mijn neus. Ook Luna heeft een voorkeur voor neuzen en van de week nam ze zelfs ene hapje uit Iljitsj zijn neus. Eigen schuld, want hij was heel druk met haar aan het spelen. Toen tilde hij haar op en hap..... Levka geeft ook kusjes en ook op commando. Bella is wat meer op zichzelf maar haalt graag aaitjes en ligt altijd bij een van haar broertjes of haar zusje.
Yasmin
Misja
Luna
Levka
Bella
Vrijdag 28 april 2006
Zoals jullie wel kunnen zien is het hier erg druk. Vandaar zo weinig nieuwe stukjes in het dagboek. Niet dat ik niet wil, maar er zijn zoveel dingen die moeten en zoveel diertjes die aandacht willen dat het er een beetje bij inschiet. Nu dus wel weer even tijd gemaakt, want alle kittens zijn jarig! Suffies kittens zijn alweer 7 weken oud en Iulinka's troepje is alweer 2 weken oud! Tijd voor foto's dus.Voor de foto's eerst nog een mededeling van een trotse fokker. Afgelopen zondag waren we namelijk op show in Purmerend bij de NRKV. Er waren 10 russen en wie werd de Beste Rus? Maroussia Éos Dunoe! Deze kleine dame van nog geen 6 maanden werd door de keurmeester uitgeropen als mooiste Rus van de show. Dat is best een prestatie die vermeld mag worden. De nieuwe eigenaresse was dan ook apentrots en werd er helemaal zenuwachtig van. De voordracht BIS haalde ze helaas net niet, maar dat mocht d epret niet drukken.
De andere dames, Marenka en Danitchka, hebben beiden hun punt gehaald. Marenka haar eerste CACIB en Danitchka haar eerste CAPIB.Ook goed, maar je hoopt toch altijd op meer. Helaas deze keer niet, maar dat doet niet af aan het feit dat het twee superlieve en ook mooie poezen zijn. Mijn kampioentjes zullen het altijd zijn.
De kittens van Suffie mochten vanwege het mooie weer van de week in de ren spelen. Dat was feest. Later in de week zal ik de foto's plaatsen, wanneer ik iets meer tijd heb. Er werd gerend en geklommen dat het een lieve lust was en ze gingen helemaal uit hun bol. Alleen Levka vond het binnen beter dan buiten. Maar ja, koukleumpjes heb je er altijd bij zitten. Hij rende en klom gewoon lekker binnen in de klimpaal en op de bank. Ook goed nietwaar?
En hier dan de foto's, ook van Iulinka's quintet.
Iulinka's quintet
Levka
Misja
Bella
Luna
Vrijdag 21 april 2006
Vandaag natuurlijk dubbel feest! Suffies viertal is 6 weken en Iulinka's 5tal is alweer een week oud. Schreef ik vorige keer dat het twee mannen en drie vrouwen waren, nou ik had toch eigenlijk mijn brilletje op moeten zetten. De volgende dag was namelijk een van de mannen in een vrouwtje veranderd! Dus nu zijn het 4 dames en 1 heer.Het hele spul groeit als kool. Gemiddeld groeien de kittens zo'n 12 gram per dag. Uitschieters naar de 20 zijn er regelmatig en Iulinka's melkbar is dus weer goed gevuld.
Inmiddels heb ik weer wat bijgeleerd om de website op te leuken. Mijn buurman, Willem Hilders is een bedrijfje begonnen in websitebouw en wilde mij wel wat leuke dingen laten zien. Nu kan ik dus bijvoorbeeld ee reeks foto's na elkaar laten zien. Een soort instant dia show dus. Die ga ik natuurlijk direct in dit stukje gebruiken om lekker veel foto's te laten zien op een klein stukje beeldscherm. Voor geinteresseerden staat er trouwens ene link bij de linkenpagina. Je kunt een website laten bouwen die je met een eenvoudig en gratis te downloaden programma helemaal zelf kan bijhouden. Geen ingewikkelde constructies enz. Er staan trouwens ook voorbeelden bij als je op de link geklikt hebt.
Hieronder dus een slideshow van de kleine kittens van Iulinka. Er zijn trouwens al wat namen bekend! (Eigenlijk nog maar eentje niet) Iosafina en Tomashevskoi gaan samen naar hun nieuwe huis. Zosja en Zigrida gaan ook samen weg en poesje nummer 4 moet nog een naam krijgen. Natuurlijk weet ik nog niet wie wie is. Poesje nummer 4 moet eerst uitgekozen worden. daarna kijk ik welk meisje het beste met Tomashevskoi samen kan of welke twee dametjes het beste bij elkaar passen. Ze moeten natuurlijk wel met elkaar op kunnen schieten als ze samen komen te wonen. Maar voordat we zover zijn, duurt het nog wel een paar weekjes.
Om nog even terug te komen op de kittens. Die van Suffie zijn echt fantastisch leuk. Bijna wel de mooiste leeftijd zoals ze met z'n vieren over de grond dartelen en elkaar bespringen. Suffie vindt het zelf ook prachtig en doet lekker mee. Je ziet haar de gekste bokkesprongen maken en net als de kittens met vier poten recht de lucht in gaan. TV en boek is niet meer nodig we hebben gewoon onze eigen Live uitzending
Na de geboorte van Iulinka's nest hebben de beide dames trouwens wel ruzie gehad. Iulinka vond dat ze niet geneog had aan 5 kittens en probeerde Suffies kinderen erbij te stelen. Dat deed ze een beetje onhandig en een van d ekittens gaf ene gilletje. Suffie sprong er als een furie bovenop en er kwam een dikke vechtpartij van. Ik ben er met mijn hand ingedoken, heb Iulinka er aan d'r nekvel uitgetrokken en in de kooi gedonderd. Kooi dicht, suffie even weg en laten bekomen van de schrik. Gelukkig was de rust al snel weergekeerd, maar we hebben wel even voorzichtig aangedaan. Mijn hand was ook niet geheel ongeschonden gebleven en omdat het toch wel aardig opzwol en blauw werd heb ik toch zaterdag maar even een bezoekje gebracht aan de huisartsenpost. Het wondje zelf vonden ze geen probleem, maar een eventuele tetanusbesmetting wel. Omdat mijn laatste tetanusinjectie al zo lang geleden was geweest dat ik niet meer wist wanneer, moest ik dus een prik. Ik kan gelukkig heel goed tegen prikken, maar deze deed wel zeer en doet trouwens nog zeer. Maar ja, tís voor het goede doel zullen we maar zeggen.
Het gevolg van het geheel is alleen wel dat Suffie Iulinka totaal niet vertrouwd. Suffies kroost huppelt in en uit Iulinka's kooi, waar de kittens liggen. Geen probleem voor Iulinka, maar Suf vindt het maar niets. Ze blijft haar mormeltjes er bij weg slepen en zit maar ongeruste geluiden te maken als ze weer eens een bezoekje brengen aan tante Iulinka. Heel schattig om te zien
Het kleine spul is ook voor d eerste keer naar buiten geweest. Het was eindelijk goed weer en dus had ik de kattenhokdeur voor ze open gezet. Eerst heel aarzelend, maar daarna als een stelletje wildgeworden koeien na een winter op stal, begonnen ze door het hok te sjezen. Ik heb van onze gemeentelijke plantsoenendienst een boomstam van 5 meter gehad en die ligt in het hok te wachte tot hij opgehangen word. Nou dat was feest natuurlijk. Op de stam, d'r weer af, d'r onder, eroverheen lopen enz. Erg leuk. Daarna waren ze natuurlijk wel erg moe.
De karaktertjes tekenen zich steeds meer af. Bella is een meisje. Zachtaardig en bescheiden en vrij onopvallend, maar heel erg lief. Luna is ene regelrechte incarnatie van Eucalypta gekruist met een straatmadelief. Onbesuisd, spontaan, onverschrokken racet ze het huis rond. Wil ze iets dan zal ze het krijgen ook en meestal gaat het om aandacht. Levka is Belle's evenbeeld in lief zijn. Grappig en knuffig. Misja is een bedachtzaam type met veel moed, maar wel heel bescheiden.
Ze eten nu alle veir behalve brokjes ook blik, vlees en vis. Het gaat eigenlijk gewoon vanzelf. Natuurlijk is er altijd eentje met een grote voorkeur. in dit geval is dat Bella. Zij eet het liefste brokjes en geen vis, vlees of blik.
Hieronder volgt van alle kittens een leuke slide show. Ik wil natuurlijk graag weten wat jullie daarvan vinden, dus gastenboek opmerkingen worden altijd gewaardeerd.
Bella
Levka
Misja
Luna
Vrijdag 14 april
Vandaag mag met recht Goede Vrijdag genoemd worden hier in huize Dunoe! Niet alleen zijn Suffies kindertjes vandaag precies 5 weken oud, maar Iulinka is vandaag ook moeder geworden!Vanochtend is Iulinka rond ene uur of 9 begonnen met miauwen en wilde ze dat ik bij haar bleef. Ze had de vorige avond al wat inleidende weeën gehad dus wist ik wel wat er zou gaan gebeuren. Al met al heeft de dame best nog haar tijd genomen hoor. Tijd waarin het de bedoeling was dat er in elk geval 1 persoon steeds in de buurt bleef om haar dikke buik te aaien. Gelukkig was dochter Irenka ook ene goede knuffel en kon ik op mijn gemak alles even in orde maken, klaarzetten en het huis even opruimen. Ook een vriendje van Irenka, Roy, moest gebeld worden, want hij mocht komen kijken bij de geboorte.
Rond kwart voor elf begonnen de weeën in alle ernst en zat de geboorte van het eerste kitten er aan te komen. En inderdaad om 11.10 werd het eerste kitten geboren. een poesje van 95 gram. Dit kitten werd in stuitbevalling geboren. Dat wil zeggen dat de achterpootjes met de teentjes eerst, als eerste naar buiten komen. Gelukkig is Iulinka een goede moederpoes en bracht ze deze spruit, hoewel met veel gekreun, toch vrij gemakkelijk ter wereld. Al snel volgde om 11.30 een katertje van 97 gram en om 11.45 het tweede poesje van 95 gram. Toen was blijkbaar een van de twee baarmoederhoorns leeg en had moeders even pauze.
Iets minder dan een uur later werd om 12.35 het derde poesje geboren, ook weer in een stuit. Dit poesje woog iets zwaarder en wel 101 gram. Al snel darana volgde om 12.55 een tweede katertje en het vijfde en laatste kitten. Deze kater woog 103 gram en kwam ook in stuit ter wereld.Dat waren van de 5 dus 3 stuitbevallingen, wat best veel is. Gelukkig kon ze het makkelijk aan.
Nu rusten Mams en kinderen in een schone doos, op een schone handoek. Visite hebben ze al gehad, van Suffie, en dat was best. Suf wilde het liefst in de doos erbij kruipen tijdens de bevalling, maar dat vond ik wat te ver gaan en wat te krap. Iulinka vond het trouwens best.
Hieronder volgt ene filmpje van de geboorte van kitten nummer drie, een poesje in gewone kopbevalling. Het is een flink bestand, van 33 MB en neemt dus een tijdje in beslag om down te loaden. het kan een beetje bloederig eruit zien. Kitten nummer 1 en 2 zijn er ook op te zien. Die lagen al lekker te drinken en werden tijdens elke verdere bevalling af en toe aan de tepel rondgezwierd door de doos. Maar toch vasthouden he.Dat is nou overlevingsdrang.
Verder op natuurlijk ook nog de foto's van de 5 weken oude kittens van Suffie. Geen individuele foto's deze keer. Door omstandigheden (he he) heb ik die even niet kunnen maken. Iulinka's bevalling, 33 MB
Suffies vierling 5 weken oud
Vrijdag 7 april 2006
Hoera we zijn 4 weken! Het is allemaal erg snel gegaan de laatste weken. Van vier kleine natte hoopjes zijn de kittens veranderd in dikke wollige bolletjes met al een heleboel eigen trekjes. ook is hun ontwikkeling erg snel gegaan. Ze kunnen rennen, springen, spelen, zichzelf wassen en.... ze gaan al naar de bak.
Arrabella op de bak
Dankzij tante Iulinka die een plasje op de bak heeft gedaan hebben de ukken meteen door waar de bak voor bedoeld is en vandaag heb ik zowel Misja als Arrabella, zie foto, een drolletje op de bak zien doen. een plasje had ik gisteren al gezien, maar nu dus ook de grote boodschap! Elke keer verbaas ik me weer hoe wonderlijk snel en vanzelf deze ontwikkeling gaat. Met recht een wonder van de natuur.
Dat ze snel groeien merk ik ook aan hun voedsel behoefte. Ze vallen echt aan op het eten dat ze tussendoor van mij krijgen. Vooral Levka en Luna hebben dan echt helemaal nergens meer aandacht voor.
Luna aan het klimmen
Eten, is de enige gedachte die ze in hun koppies hebben. Ze zijn natuurlijk ook veel actiever en hun lijfjes hebben dus de energie gewoon nodig.Hoezeer Levka eten belangrijk vind bleek van de week wel uit het feit dat hij zelfs niet weg ging toen tante Iulinka hem toegromde op te hoepelen en hem zelfs een pets tegen zijn kittenkopje gaf. nee hoor, hij bleef lekker dooreten. Iulinka ging toen maar op een afstandje zitten wachten tot hij klaar was, want erbij zitten was volledig beneden Hare Majesteits stand.
De stofzuiger is een heel ander verhaal. Luna vind hem geweldig, Bella en Lev moeten er niets van hebben. Misja vind het best, zolang je zijn slaapplek maar overslaat.
Misja zorgt voor een schoon voorkomen, een echte heer
Lev liet a la minuut zijn eten in de steek en ging heel zielig in een hoekje zitten trillen als een juffershondje en klagelijk om Mama roepen. Maar ja, Mama heeft zelf een pesthekel aan dat lawaaierige ding en kwam echt niet. Normaal mag je een kitten niet bevestigen in zijn angst door het op te pakken en te troosten, maar ik heb Levje wel opgetild.
Levka speelt met een steentje
Eerst de stofzuiger uitgezet, Levje erop, erbij en ernaast gezet en laten snuffen. Toen weer aangezet en nogmaals herhaald. Hij was nog wel bang en droop af, maar niet meer zo in paniek als eerst. Ach ja, wat wil je. Het ding maakt lawaai aan alle kanten, aan een kant verdwijnt alles erin en aan de achterkant blaast er een groot monster zomaar zijn hete adem in je gezicht! Stel je eens een stofzuiger voor in dezelfde verhouding als voor een kitten. Ik weet wel wat ik zou doen!
Voor Iulinka begint de tijd nu ook te dringen. Ze wordt steeds dikker en heeft zichtbaar moeite met die dikke buik. Ik had haar bevallingsdoos lekker neer gezet met een schoon kleedje erin. Nou ze was erg geinteresseerd, maar de sprong om in de lage doos te komen, viel haar niet makkelijk. Ze wordt soms wel een beetje irritant, die zwangere tante. Leg de krant maar open en ze ligt er met d'r dikke toeter bovenop. Ga maar ergens zitten en de buik wordt gepresenteerd voor zachte massage en waag het maar niet om op te houden voor zij er genoeg van heeft. Ze pakt je hand met beide voorpoten zacht maar vastberaden vast. Helaas heeft ze er pas genoeg van na een kwartier of zo. Dan wil ik al lang weer verder met andere dingen. Toch doen we deze massage lekker vaak. Ik vind het ook heerlijk dat ze zoveel vertrouwen heeft in mij en anderen dat ze dit toelaat. Want ik ben echt niet het enige slachtoffer. Gelijk wie er binnen komt, groot klein, vreemd of vertrouwd, geaaid moet er worden. Erg lief.
Omdat Iulinka zo makkelijk bevalt, houd ik tijd over tijdens de bevalling. Ik ga daarom deze keer proberen een film te maken van de bevalling. In elk geval van één van de kittens en misschien meer. Mocht het lukken, dan zal ik de film in het dagboek op de site zetten. In de gaten houden dus.
Iulinka met haar dikke buik
Iulinka is overigens op 13 april uitgerekend. Ik hoop niet dat ze die datum kiest, ik vind de 14e of de 12e leuker. Het liefst de 17e want dan is mijn oudste zoon jarig en dat zou wel leuk zijn. Maar dan wel 's ochtends, want in de middag is er visite. Waarschijnlijk bevalt ze de 13e of de 14e. Haar vorige twee nesten kwamen op de uitgerekende dag en een dag erna. Ik vind het trouwens erg moeilijk inschatten hoeveel kittens ze deze keer heeft. Ik denk toch wel 5, ze is niet even dik aan alle kanten. Maar drie dikkerds zou ook kunnen. Op 7 durf ik niet te gokken, dat is best een uitzonderlijk getal voor een Rusje. Hoewel er pas geleden een nest van 13 rusjes is geboren in het buitenland. Nou ja, ik hou jullie in elk geval op de hoogte.
Yasmin
Maandag 3 april
Vandaag hebben de dames en heren voor het eerst echt eten gekregen. de brokjes staan er al wat langer, maar daar hebben ze echt nog geen belangstelling voor. Nu had ik wat goed blikvoer gemengd met gekookt water en daar een papje van gemaakt. Allevier de kittens erbij, mams op een afstand gehouden, die zag het ook wel zitten, en even de snoetjes er in gedoopt. De bekkies gingen natuurlijk meteen te keer om dat spul eraf te likken. Poesje 1 zag de smaak wel zitten en begon te eten. Levka vond het heerlijk en begon te VRETEN! Zo'n haast had hij om maar meer van dat lekkere spul binnen te krijgen, dat hij vanzelf uitkwam bij de wang van zijn zusje en gewoon door bleef kouwen. Dat vnd zij alleen een minder idee. Toch maar even bijsturen en Levka vond het eten weer en at dat in plaats van zijn zusje. De kanibaal! Misja en Poesje 2 hadden minder interesse.De bak staat nu dus ook in de kooi zodat ze daar gebruik van kunnen maken. De eerste portie steentjes is ook al weer binnen en ik heb alweer lopen peuteren om het tussen de kleine gebitjes weg te halen. Misschien moet je brokjes wel gewoon mengen met grit, dan eten ze meteen! (grapje natuurlijk) Een probleempje met het bakverhaal is er wel. Suffie vertikt het om op een bak te gaan die niet in de badkamer staat. Na de bevalling stond er ook een bak naast haar om haar het lopen te besparen. Daar werd geen gebruik van gemaakt. En de bak die alweer ene paar dagen in de kooi staat is ook nog ongebruikt. Nu staat het kleine showbakje er voor de kittens. Dit betekend wel dat de kinders geen voorbeeld hebben aan moeder. Dus moet ik ze zelf wat vaker op de bak zetten om het verhaal duidelijk te maken. Dat zal ook wel lukken.De dames en heren zijn dus weer een stapje verder in hun ontwikkeling.
Ze kunnen trouwens ook al springen, rennen en in de gordijntjes van hun kooi klimmen. Er wordt samen gevochten en de eersten hebben de bal al gevonden als leuk speelgoed. De aanzet tot sluipen is er ook al en de tandjes komen rap door. Mijn tenen worden wel gebruikt als kauwstaaf, net als de rand van het waterbakje. Dat ik dat eerste wat minder vind kun je wel begrijpen. Klein zijn die tandjes, maar wel scherp. Levka is verder erg gek op huid aflikken, knuffelen en achter je aan rennen. Misja is wat meer van de slaap en hij doet graag zijn zusje 1 na. Bijvoorbeeld bij het klimmen in de gordijntjes! Ik geniet in elk geval erg van het stel.
PS, de groeitabel is weer bijgewerkt
Yasmin
Vrijdag 31 maart
Hallo allemaal. Het is alweer een hele week geleden dat ik in het dagboek geschreven heb. Ja soms is het gewoon te druk om er tijd voor te maken. Maar vandaag zijn de kittens alweer 3 weken oud en dat kan ik natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan!Het gaat nog steeds perfect met de kleine wollebolletjes! Ze gaan zelfs al een eigen persoonlijkheid ontwikkelen en van het zachte russenstemmetje is niet zoveel te merken bij dit grut. Vooral Levka kan aardig blèren om zijn zin te krijgen. Bij hem is dat dus uit de kooi en het liefst op schoot of in elk geval in een positie waarin er geknuffeld kan worden.
Ook Poesje 1 kan best wel schreeuwen. Zij wil er ook uit, maar dan om de wereld te verkennen. Met snelle grote passen en heel doelbewust doet ze dat. Misja en Poesje 2 willen er ook wel uit maar hebben meer interesse in met elkaar spelen en af en toe een knuffeltje halen.
Ik heb vandaag een hele serie actiefoto's gemaakt van het stel. Doordat ik de leukste momenten wilde vangen weet ik niet van elke foto wie wie is. Bij de foto's die ik wel weet, zet ik het erbij. Veel plezier!
Yasmin
PS. Nog twee weken en dan worden Iulinka's kittens geboren. Ze is best wel dik, maar toch denk ik zelf dat er maar drie kittens in zitten. Het maar drie is vanwege haar eerste twee nesten met 5 en 6 kittens. Het is evengoed natuurlijk een mooi aantal.
Ontbijten bij mama Suffie
Misja
Poesje nummer 1
Poesje nummer 2 in een doos
Poesje nummer 1 in actie de wereld in
Misja en poesje nummer 2 spelen samen
Af en toe even mezelf wassen denkt Levka
Nu zij we moe en is het tijd voor een dutje. Sssssjt!
Vrijdag 24 maart
Hoi, de kittens zijn vandaag 2 weken oud. Nog steeds groeien ze erg goed en doen ze alles wat ze moeten doen. Omdat de dames en heren toch wel erg ondernemend werden in de doos, met anderhalve week al, heb ik ze wat meer ruimte gegeven. Met gordijntjes en een opgerold stuk stof is de kooi lekker tochtdicht gemaakt en met een warme ondergrond ook lekker warm. de doos is nu weg en ze hebben een halve vierkante meter krioelgebied. Ze maken er dankbaar gebruik van en onderzoeken hun hele, iets vergrootte, leefomgeving. Staat het deurtje open dan komt poesje 1 gelijk naar je toe gekropen en kruipt zowat in je hand. kroelen vindt ze nu al erg lekker en fijn en daar komt ze voor. Misja is evenzo avontuurlijk en gaat ook meteen op stap. Dametje 2 en grote broer Levka, hebben wat minder avonturierszin en blijven liever lekker in een warm hoekje van de kooi slapen. Lekker tegen elkaar aan, knus en gezellig. Dat rondrennen komt later wel.Suffie vindt het nog maar niets dat het kroost al op stap wil en houdt ze nouwlettend in de gaten. Ze grijpt niet in, maar wil wel weten wie waar is. Dat is een prima eigenschat voor een moederkat.
Het is ook heel erg geneiten om haar met haar knurfjes bezig te zien. ze omarmd ze, geeft ze kopjes en is in alle opzichten een duidelijk liefhebbende moeder. En heel relaxed met het kroost en het feit dat wij mensen er nogal eens aan willen zitten. Dat is allemaal goed, zolang ze zelf ook maar aandacht krijgt.
Hieronder de nieuwste foto's van het twee weken oude kroost.
Misja (Michail Joerevitsj Dunoe)
Poesje 1
Levka Joerevitsj Dunoe
Poesje 2
Yasmin
Dinsdag 21 maart
Hoera het is lente! Al zien we er nog niet veel van. In onze toch wel beschutte tuin zijn amper de kopjes te zien van de opkomende bollen en veel kleur is er nog niet. Behalve op mijn blauwe lippen want inmiddels ben ik al een paar weken door en door koud en heb ik het nu echt gehad met dit wintergedoe. Ben blij dat ik geen Eskimo ben, want ik kan me niet voorstellen dat ik in zo'n klimaat zou kunnen leven. Niet dat ik weg wil uit Nederland, maar van mij zouden we best een stukje richting evenaar mogen opschuiven. Het helpt wel al heel erg dat de dagen alweer lengen en we niet met donker opstaan en naar bed gaan.Afgelopen zondag was het weer showtime. deze keer in Houten op een combinatie show van knagers, reptielen en katten. Wat een drukte! Er stond ene rij tot zover het oog kon kijken en het zag binnen ook zwart van de mensen. Het lawaai was zo erg dat we de omroeper van de kattenshow niet verstaan hebben en dus ook de uitreiking van de Beste Rus en de Best in Show gemist hebben en dus het mooie kitten Misya van Gryffindor niet hebben kunnen toejuichen. Erg jammer.
Zelf hebben we deze keer geen extra prijzen gewonnen maar wel de derde CAC aantekening en dat betekend dat Marenka Dunoe zich nu Kampioen mag noemen. En daar zijn we trots op. Haar dochter Maroussia legde het, terecht af tegen Misya, die gewoon mooier is op dit moment. Maar wacht maar, later....dan zullen we nog wel zien hihi.Maroussia gedroeg zich in alle drukte in elk geval perfekt en heeft de hele dag in diverse armen liggen slapen. Verder was het ondanks de drukte en de minder geschikte keurplek, drukke hal door, trap op en op een open balustrade, erg gezellig. En zo hoort het ook want daar gaan we ook voor. En ik heb nog wel in een BIS rijtje gestaan voor een mede exposante die twee katten had en maar een paar handen. Ik heb nog spierpijn aangezien het een Neva Maskerade kater was van ongeveer 8,5 kilo en dat is niet te vergelijken met mijn 3,5 kilo Russendame. Dat moet je dus voor je omhoog houden zodat de keurmeesters hem op z'n mooist zien. Ik voelde mijn biceps verzuren waar we bij stonden. Maar ach, het was wel leuk. De kater vond het gelukkig allemaal best. Zolang ik lief was, was hij het ook.
Intussen groeien Suffies kittens nog steeds als kool. Zo relaxed is dit nestje, dat ik gisteravond gewoon vergeten ben te wegen! Nu ja, ze komen zo goed aan dat het wel heel erg zou zijn als ze nu ineens afgevallen zouden zijn. Vanavond dus een herkansing.
Er is wel een flink verschil tussen dit nestje en dat van Marenka. Als ik de kittens van Marenka op deze leeftijd optilde, begonnen ze meteen te piepen, op Wanja na dan. Dit nest slaapt gewoon verder na een oogje, ja ze zijn allemaal open, open te hebben gedaan. Er wordt genoten van knuffelen, nu al, en er wordt heel hard gespind. Mama Suffie vind het ook prima, maar wil wel haar deel van de aandacht hebben. Ze stopt gewoon haar koppie onder je hand en spint om het hardst mee. Echt een heel lief dier is het.Ze geniet ook zichtbaar van haar kinders en houdt ze soms in twee poten vast aslof ze ze omarmd.
De kittens gaan nu ook hard in hun ontwikkeling. Niet alleen hebben ze hun oogjes open, maar ze gaan ook echt lopen op vier pootjes. Dat is best moeilijk en ze vallen regelmatig om. Je hoort veel gekrabbel in de doos wanneer ze deze aan het verkennen zijn. Het komende weekend zal hun wereldje wat uitgebreid worden en mogen ze de doos uit en gaan scharrelen in de kooi. De kooi word dan met platen karton lekker warm en tochtdicht gemaakt en er wordt een extra ondergrondje in gelegd. Dat ondergrondje moet makkelijk te verwisselen zijn, net als in de nestdoos. Zo kun je de omgeving van de kindertjes schoon houden. Want al doet mama haar best om alles goed op te ruimen, er wordt ook wel eens wat bevuild natuurlijk. En dan heb ik het alleen nog maar over zichtbaar vuil. Juist voor jonge kittens moet de omgeving natuurlijk zo vrij mogelijk gehouden worden van dingen waar ze ziek van zouden kunnen worden. en een hoop bacteriën in de kooi hoort dan natuurlijk niet. Het moet natuurlijk ook weer niet steriel zijn, want dan kunnen ze geen weerstand opbouwen. Maar een goede schone middenmoot. Morgen komen er waarschijnlijk weer nieuwe foto's van het kwartet.Tot dan.
Yasmin
Vrijdag 17 maart
1 week oud!
Hoera! De kittens zijn 1 week oud! En ze blijven het lekker doen. Ze slapen, eten, poepen en plassen en doen dus alles wat ze moeten doen. Daarbij groeien ze hard en zie je ze elke dag groter worden. Ze worden minstens een keer per dag even geaaid en in de hand gehouden en dat vinden ze ook prima. Drie van dekittens, de twee katers en het kleinste poesje, hebben hun oogjes al voor een deel open en gluren door de spleetjes naar buiten. Nog even en er loopt weer zo'n heerlijk krioelend nestje door het huis.
Yasmin
Woensdag 15 maart
Het gaat erg goed met de kittens. De melkbar van Suffie is goed op dreef en de kittens groeien dan ook met ongeveer 13 gram per dag. Dat is heel mooi en ik zie ze dan ook met de dag groter worden. Bij een van de katers is zelfs al een heel klein spleetje oog zichtbaar. Suffie is een heel goede moeder die zichtbaar geniet van haar kindertjes. De kindertjes zelf zijn nog steeds rustige tevreden kittens en hebben er geen bezwaar tegen om af en toe opgepakt te worden. Bijvoorbeeld voor de dagelijkse weegbeurt.Suffie is zelfs zo'n makkelijke mama dat ze niet protesteerd tegen het wegen, maar geduldig wacht tot ze haar kleintjes weer terug krijgt. Dat is voor mij wel erg makkelijk. Iulinka en Marenka moesten toch echt even de kamer uit als ik hun kleintjes ging wegen. Een piepje en ze dachten minstens dat ik het kroost wat aandeed. Suffie niet. Ze zit er met haar snuffie bovenop maar kijkt alleen. In vol vertrouwen dat ze haar kroost snel terugkrijgt.Daarna gaat ze tevreden weer liggen en verzorgt ze.
Ze is wel een beetje jaloers, deze kleine mama. Als ik de ukkies aai, wil ze het liefst haar kop ertussen stoppen voor ook een lekkere knuffelbeurt. Dat gebeurt dan ook direct. Tenslotte is zij het geweldigste dier van de wereld dat ze zulke mooie kindertjes op de wereld heeft gezet!
En dan nu weer wat foto's:
Alle kittens door elkaar, Michail Joerevitsj Dunoe, Levka Joerevitsj Dunoe, Talitha Luna Dunoe en Arrabella Zora Dunoe. Wie wie is weten we nog niet.
Kater 1
Poes 1
Kater 2
Poes 2
Zondag 12 maart, foto's
de middag voor de bevalling, 9 maart.
De vier kittens, 2 dagen oud (ze zijn geboren op 10 maart, hoewel de bevalling op 9 maart begon)
Bij mama in de doos 1
Bij mama in de doos 2
Zondag 12 maart
Het gaat erg goed met de kittens van Suffie en met Suffie zelf. Haar melk begint op te komen en ze komen langzamerhand aan zoals ze moeten. Zolang de kittens zelf erg tevreden zijn, is er nog niet veel aan de hand. Zeker niet als ze nog steeds wel groeien.Vanmiddag zal ik proberen wat foto's te plaatsen. Er is nog niet veel op te zien, gewoon een kluwentje grijze muisjes met dikke koppies. Maar wel erg schattig.
Voor nu nog een filmpje met de eerste twee pasgeboren, nog natte kittentjes. moeders verzorgt ze en ze proberen de tepel al te pakken te krijgen. Veel plezier!
klik hier om het filmpje te bekijken
Vrijdag 10 maart
Hoera, vanacht zijn de kittens van Zatazja, oftewel Suffie, geboren! Het zijn 2 katers en 2 poezen. De eerste was een kater van 116 gram en deze grote jongen heeft haar erg veel moeite gekost. Het was natuurlijk haar eerste nest en het eerste kitten, dus alles moest nog een beetje mee gaan doen in haar lijfje. Endelijk na een uur persen was hij er. Intussen had ik wel al contact opgenomen met de dierenarts, want ik vond het wel lang duren en zag dat ze moeite had en pijn had. Natuurlijk ook met in mijn achterhoofd het verhaal van haar moeder, die een keizersnee kreeg omdat ze te nouw gebouwd was. Net toen ik de tweede keer de dierenarts belde, na een uur persweeën, werd de kater in een serie harde, pijnlijke persweeën geboren. Suffie werd meteen moeder en verzorgde het kitten zoals het hoorde. Tien minuten erna werd kitten nummer twee geboren. Dit was een poesje van 96 gram. Ook ene mooi gewicht. De derde kwam een half uur later, een kater van 108 gram. Nummer vier volgde na tien minuten en maakte het kwartet kompleet met een poesje van 95 gram. Mooie gewichten en mooie flinke kittens.Heel levendig ook en meteen aan het vechten om een tepel.Moeders was intussen wel zo moe dat ze de laatste nageboorte liet voor wat het was en mij de rommel liet opruimen. Om haar energie nog wat op te bouwen heb ik haar nog wat extra water met druivensuiker gegeven. Dit geeft snel energie en gaf ik haar ook tijdens de bevalling.
Het is wel van belang om goed bij te houden of alle nageboortes het lichaam hebben verlaten. Blijft er een tje zitten, dan kan dat een heftige baarmoederontsteking tot gevolg hebben. Ook is het handig om alle bijzonderheden tijdens de bevalling op te schrijven. Dat kan je houvast geven voor een volgende keer of wanneer er na de bevalling iets aan de hand blijkt te zijn. Je kunt door je aantekeningen dan al een aantal dingen uitsluiten, bijvoorbeeld zo'n achtergebleven placenta.
Na de bevalling heb ik mama en kinderen overgezet in een warme schone doos en ze in de kittenkooi gezet. Eten, drinken en een bak ernaast, zodat ze dicht bij de kittens kon blijven. Natuurlijk heb ik ook gevoeld of er nog een kitten in haar buik zat. Dat was duidelijk niet zo, maar bij twijfel ga ik wel even langs de dierenarts.
Hieronder staat een link naar een filmpje van de weeën vlak voor het eerste kitten werd geboren. Als je goed kijkt kun je het ook zien zitten in het geboortekanaal.
klik hier om het filmpje te bekijken
Een perswee onderscheidt zich van een gewone wee door de heftigheid van de weeën. Het hele lijf staat onder druk en er gaat een sterke golf door de buik. Bij de voorweeën is het meer alsof je de buikwand strak ziet gaan staan over de kittens heen. Net alsof je plastic over een stel vruchten trekt en ze helemaal in contour eronder ziet. Zo zie je de kittens dan ook. Niet elke poes laat de eerste weeën duidelijk zien. Iulinka laat ze niet merken en pas als ze begint te persen zie je dat de bevalling begint.
Opvallend vond ik dat Suffie geen kik gegeven heeft, behalve toen het kitten vast zat en ze zo hard en pijnlijk moest persen. Verder is ze heel rustig gebleven. Ze wilde wel dat ik er steeds bij bleef en legde ook af en toe haar poot tegen mijn gezicht tussen de weeën door. Op zo'n moment vraag ik me dan af wie wie steunt.
Het is gelukkig allemaal weer goed gegaan. De eerste namen zijn ook al bekend. Een van de poesjes gaat Talitha Luna heten en een van de katertjes Michail Joerevitsj, afgekort Misja.
Tot gauw
Yasmin
Donderdag 2 maart
Vanacht is er een dik pak, nou ja dik, voor hier dan, gevallen en vanmorgen lag er in de buitenren dan ook heel wat sneeuw. Het leek me leuk om de poezen weer eens kennis te laten maken met dit koude witte goedje en dus hebben we vanmorgen in alle vroegte de deur naar de ren open gezet. Suffie, dapper als ze is, stapte er meteen middenin en vond het nog leuk ook. Marenka wilde ook wel, maar die zocht gelijk de droge stukjes onder de plankjes op.Natuurlijk heb ik meteen foto's gemaakt, want dit kom je in Nederland toch niet meer zo vaak tegen.
In de sneeuw
Dikke buik
Na haar buitentochtje door de sneeuw moest er door Suffie wel weer uitgerust worden. Zo'n dikke buik is natuurlijk niet niks om de hele dag mee te sjouwen. En na de kou is er natuurlijk niets fijners dan liggen voor een kachel, of in dit geval, een verwarmingsradiator.
Yasmin
Woensdag 1 maart
Alle kittens zijn weg en het is nu echt stil in huis. Vrijdag zijn Wanja en kaija weggebracht naar hun nieuwe huis. Daargekomen vond Wanja het allemaal erg interessant en is gelijk de boel gaan verkennen. Het bakje met eten, de hele woonkamer en alles wat er in stond. Daarna liephij naar de bank, mauwde dat hij erop wilde en werd op de bank getild. Daar gelegen rolde hij zich op en viel in slaap. Alles goed dus.Kaija had het wat moeilijker. Ze was een beetje bang en onzeker. Ze wilde de boel best verkennen en heeft dat ook gedaan. ook zij kwam uit bij de lekkere zachte bank en sprong er ook op. Toen gebeurde het. de twee Cavia's in huis dronken aan hun flesje. En dat was iets dat ze natuurlijk nog nooit gehoord had. Het was eng en vervelend en ze is snel achter een kussen gekropen om maar weg te zijn!
Nu zijn we al een aantal dagen verder en is er van angst geen sprake meer. De cavia kooi is inmiddels dicht omdat Kaija er nu bovenop springt en dit en voor de cavia's en voor Kaija niet zo goed is. Wanja heeft eerst alle mensen naar zijn hand weten te zetten en zich laten bedienen. Maar inmiddels weten ze wat hij wel en niet zelf kan en moet hij het dus ook zelf doen. Bijvoorbeeld de trap op en af gaan. Het is een dichte en beklede trap en dat is voor Wanja dus ideaal. Hij klimt dan ook rustig zelf naar boven en weer naar beneden. Eind goed al goed in zijn geval dus.
Maroussia had afgelopen zondag een weerzien met haar moeder Marenka op de show in Roelofarendsveen. We besloten om even te proberen hoe die twee op elkaar zouden reageren en hebben ze bij elkaar gezet. We dachten allebei dat het niks zou worden. Ze waren natuurlijk al een tijdje uit elkaar geweest. Maar onderschat dus nooit een rusje.
Maroussia schoof aan aan de melkbar en heeft de eerste anderhalf uur bij een gelukzalige Marenka alle opgehoopte melk weggedronken. Ook na die anderhalf uur was het om het uur wel even lurken aan de tepel van Mams. En Mams vond alles prima, waste oren en ruggetje en snoet en was weer helemaal terug in de moederrol. Ik moet zeggen dat ik er erg van genoten heb.
Maroussia hield zich trouwens uitstekend op de show. ze was absoluut niet bang en vond het bere gezellig tussen al die mensen. Ze is in de jas van Marie-Claire, haar nieuwe eigenaresse, de hele show over geweest en heeft met haar koppie eruithangend alles om zich heen goed bekeken. Helaas heeft ze U2 gehaald omdat een ander kitten net een iets volwassener uitstraling had. Met de aantekening dat het over een paar maanden wel eens anders zou kunnen zijn. Het was zo'n mooi kitten ook, dat het zeker niet vervelend was omer van te verliezen. Al helemaal niet met zo'n opmerking erbij.
Mama Marenka en tante Danitchka hebben het ook goed gedaan. Beiden hebben, met concurentie, hun aantekening gehaald. En beiden zijn ook nog eens BIS (Best in Show) geworden. In dit geval betekenden dat dat Marenka de beste volwassen poes van alle kortharen behalve de britten was, en dat Danitchka de beste gesteriliseerde poes van alle kortharen behalve de britten was. Niet slecht toch? Het betekende weer een paar mooie bekers en linten voor de collectie. Danitchka mag zich nu Kampioen noemen.
Intussen zit Suffie nog maar ongeveer een weekje af van haar bevalling. Ze wordt ook heel erg dik. Zitten wordt een beetje lastig en ze zit dan ook wijdbeens. Ze wil het liefst op schoot en praat de hele dag tegen me. Het zou me dan ook niet verbazen als de kittens eerder zullen komen dan volgende week donderdag. Ik hoop niet heel veel eerder, want dat is heel gevaarlijk en heb je kans dat de kleintjes het niet overleven. Voor hetzelfde geld laat ze me een paar dagen wachten hoor.Als je het dagboek in de gaten houd, hoor je snel genoeg wanneer ze er zijn.
Ik kan inmiddels ook melden dat Iulinka ook zwanger is. De tepels zijn erg roze van kleur en ook zij is erg aanhankelijk, meer dan normaal. Ik hou nog wel een slag om de arm, want de vorige keer heeft ze me ook voor de gek gehouden.
Nou vergeet ik helemaal Irinushka. ook zij went goed aan haar nieuwe huis en is een echte doerak. Zo'n doerak zelfs dat ze al een ongeluk heeft gehad. ze heeft een box omgetrokken en op haar achterpoot gekregen. Gelukkig ziet alles er goed uit en is het waarschijnlijk alleen gekneusd. Rust houden dus. Maar hoe doe je dat met een kitten? Niet dus. Ze moet af en toe in de bench om rust te houden, maar daar wordt ze soms zo druk van dat ze liever gewoon mag rondlopen. Ze is al zover opgeknapt dat dat wel kan en de vooruitzichten zijn ook erg goed. Het zal deze keer wel loslopen dus. Een ongeluk zit ook bij kittens in een klein hoekje.
Een ander punt dat stof tot nadenken geeft is de vogelgriep. Er is nu een duidelijk geval van een kat die dit virus heeft opgelopen. Waarschijnlijk door het eten van een besmette vogel. De kat is gestorven. Het si dus een reëel gevaar voor onze viervoeters en ik ben nu des te blij dat mijn meisjes niet vrij rondlopen. ze mogen alleen in ons buitenhok en de kans dat ze daar een vogel opeten is echt minder dan niks. Toch beperken we dat momenteel ook. Mochten er meldingen komen van het virus in Nederland dan mogen ze voorlopig zelf helemaal niet naar buiten. Misschien overdreven, maar better safe than sorry, oftewel ik kies voor zekerheid. Tot gauw!
Yasmin
Dinsdag 21 februari
Het wordt hier nu steeds stiller in huis. Na Maroussia is nu ook Irinushka uitgevlogen naar haar nieuwe nestje. Vanmorgen is ze vertrokken en ik ben erg benieuwd hoe ze het gaat vinden.Ik had de dame nog even gewogen voor ze wegging en de dikkerd woog wel 1776 gram. Dag pitbulletje van me!Intussen wordt Suffie erg dik en heb ik vandaag de kittens voor het eerst echt goed zien bewegen. Ze wordt langzamer en slaapt steeds meer. Af en toe komt er dan een opleving en sprint ze met de kittens door het huis. Dan is ze zelf weer net een klein kitten. Zo groot als Loetje, haar broer, is (Ljutomir Hilgvars Dunoe), zo klein en fijn is Suffie. Ze is gek op de kittens dus ik verwacht dat ze wel een goede moeder zal zijn. Vervelend genoeg moet ik de dag dat ze uitgerekend is per sé naar school. Dat vind ik erg jammer. Gelukkig neemt Chris vrij, want alleen laten doe ik haar niet. Dat vind ik, zeker met het oog op de moeilijke bevalling van haar moeder, een te groot risico.
Vrijdag gaan Wanja en Kaija waarschijnlijk weg. Dan wordt het echt stil en ligt er 's avonds geen ronkend driepootje meer in mijn nek te kroelen. Ik wilde dat ik plaats had voor wel 20 katten dan kon ik hem lekker zelf houden. Hij gaat naar een prima huis met heel veel aaihanden en een groot aantal gewillige schoten en erg goed personeel, maar ik ga hem vreselijk missen. Aan de andere kant voel ik nog wel steeds een steek in mijn hart als ik zijn pootje zie. Nog steeds dat gevoel van onvrede over wat er gebeurt is en alle elende die het veroorzaakt heeft. Wanja doet het er prima mee hoor, maar wat zonde van dat prachtige beestje.
Ik vind het ook nog steeds opmerkelijk hoe lief en aardig Wanja mensen vindt. Het maakt niet uit wie hem aait, zijn motortje slaat direct aan. Zelfs de dierenarts vindt hij lief en aardig. Terwijl hij daar toch heel wat pijnlijke en vervelende behandelingen heeft ondergaan. Een superkaraktertje en een superlevenslust heeft mijn kleine manneke.
Verlegen Kaija is een ander verhaaltje. Die verdwijnt op de een of andere manier altijd uit het blikveld. een bescheiden en fijn poesje dat wel graag knuffelt, maar zich niet zo op zal dringen. Zij is eigenlijk een voorbeeld van de Rus zoals die in de boeken wordt beschreven. Bescheiden en elegant met een zacht stemmetje. Ik ben benieuwd hoe dat omslaat als de dame haar eerste krolsheid ondergaat. Zal ze dan veranderen in een krijsende oertijger die schreeuwt om een man? Of zal ze zoals Suffie bescheiden een prrt, prrt, laten horen? We zullen het zien. Ik hoop van alle dames en de kleine heer jullie in de toekomst ook op de hoogte te houden.
Iulinka gedraagt zich intussen erg zwanger. Wil overal op melken, loopt me achterna en heeft een onverzadigbare eetlust. Zou het dan toch...?
Yasmin
Vrijdag 17 februari
He he, eindelijk weer eens een stukje in het dagboek. En er valt zoveel te vertellen. Met de kittens gaat het erg goed. Ze eten goed, zijn nu volledig ingeënt, ontwormd en hebben hun gezondheids verklaring van de dierenarts binnen. Mama Marenka heeft het er niet zo meer op en vindt het duidelijk tijd dat de dames en heer naar hun nieuwe huizen vertrekken en op eigen benen gaan staan. Drinken mag nog hooguit een keertje per dag, maar meer ook niet. Er wordt nu zelfs gegromd als ze proberen aan te schuiven aan de feestdis.Een ander grommertje is Irinushka. Deze dame ontwikkeld ineens een heel groot jachtinstinct. Alles is prooi en moet verdedigd worden en dara is ze echt fel in. Bij het eten gaat de poot over de bak en wee je gebeente als een broertje of zusje ook een hapje wil. Gegrom en af en toe zelfs geblaas. Helaas voor haar trekken de nestgenootjes zich niet zoveel aan van dit grootse drama en wordt het eten toch onder haar neus weggekaapt.
Een ander ding dat de oerdrang naar verdediging erg opwekt bij Irinushka is mijn oude paardrijzweep. De kinderen hadden hier uitgevonden dat zo'n zweep een prima speeltje is om de kittens eens lekker te laten rennen en springen. Het pluimpje wekt elke slaperige kat of kitten tot leven en je kunt er erg snel mee manouvreren en ze zo uren bezig houden. Maar o wee als Irinushka het pluimpje te pakken heeft.Dan verandert ze in een pitbull en laat echt niet meer los.Als ze het voor elkaar krijgt de zweep uit je handen te trekken dan wordt deze alsof ze een leeuwin is tussen haar voorpoten meegedragen. Hier met die prooi. Ze heeft zichzelf nu wijsgemaakt dat het handvat van de zweep de vijand is die het speeltje van haar af wil pakken. Al grommend en blazend rent ze ermee door de kamer en stoot en botst overal tegen aan. Dat mag de pret uiteraard niet drukken en ze houdt dit toch wel minimaal een half uurtje vol.
Wanja wordt zelfs een beetje baldadig nu. hij probeert op de trap te klimmen en in de televisie kast. Hij snapt alleen nog niet dat als je je klauwtjes in een videoband zet (ouderwets hè) je deze dan op je koppie krijgt. Een ezel is hij niet want hij blijft zich aan dezelfde video stoten.
De rest van het grut groeit en groeit en eet en eet en springt en rent en.... Oftewel het is erg druk. Maroussia is verhuisd naar haar nieuwe huis en is druk bezig zich daar een plaatsje te veroveren in het hart van de al aanwezige russendame. Die moet daar nog niet veel van hebben, maar de vijandigheden blijven beperkt tot blazen en zich terugtrekken. Maroussia laat het over zich heen komen en gaat gewoon rustig haar omgeving verkennen. Dat geblaas kennen ze hier wel van Danitchka de dikke Ot.
Inmiddels is Suffie ook hard aan het werk om haar buikje vol met kittens in goede vorm te houden. Een vriendin heeft eens gevoeld en er vijf geteld. Naar eigen zeggen heeft ze het nog nooit fout gehad, dus ik ga even uit van dat getal. Maakt natuurlijk niets uit, maar een richtlijn is wel prettig. Ze is mooier dan ooit en zit zo goed in haar vacht en lichaam dat ik het gewoon jammer vind dat ik haar niet mee kan nemen naar een show zoals ze er nu uitziet. Moederschap, al is het nog een aanstaand moederschap, bekomt haar goed. Ze is wel aanhalig op het iritante af.Ze volgt me overal en wil constant op schoot. Helaas met ze dat privilege delen met Iulinka want....
Iulinka is ook gedekt. Niet door Lyasjko, wat door omstandigheden niet door kon gaan, maar door dezelfde kater als Marenka, Arhip Onega. Ik hoop dat er een poesje inzit met het uiterlijk van Wanja. Dan kan het zijn dat wij kat nummer vijf in huis krijgen. Het is nu wel nog te vroeg om te zeggen of Iulinka zwanger is. Na de vorige keer wil ik ook echt zeker weten dat het zo is. Dus nog even geduld voor we de zwangerschap kunnen bevestigen.
De komende dagen komen er meer dagen van afscheid. Dinsdag gaat Irinushka naar haar nieuwe huis. Ik wilde haar gaan brengen maar door vastlopende schema's van beide kanten wordt ze nu dinsdag opgehaald. Natuurlijk ga ik nog wel een keer op bezoek.
Het weekend daarop ga ik met de katten naar show in Roelofarendsveen. Dan gaan ook drie van de kittens mee. Maroussia met haar nieuwe baasje, Wanja en Kaija. Voor Wanja spant het er nog wel even om of hij meegaat. Het korstje van zijn pootje is er weer af en hij blijft het teveel schoonlikken, waardoor het niet dichtgaat. Is het niet dicht, dan gaat hij niet mee helaas. Een open wondje vind ik vragen om problemen. Ik denk dat het wondje bij het genezen kriebelt en dat hij er daarom aan likt. Het is gelukkig wel schoon en er is geen spoor van infectie te zien. Daar was ik natuurlijk wel bang voor gezien wat er eerder is gebeurd. In overleg met de dierenarts zal ik er nu calendula zalf op gaan smeren om de genezing te bevorderen.
Zo dat was het weer voor vandaag. eeen heel verhaal maar dat was te verwachten na meer dan twee weken.
Yasmin
Woensdag 1 februari
Het is erg lang geleden dat hier een berichtje stond over de kittens en al het andere wel en wee hier in huis. Er waren al mensen die dachten dat er weer wat vervelends was gebeurt met Wanja of een van de andere poezen. Gelukkig was dat niet zo en was het hier gewoon erg rommelig en druk in huis, zoals dat wel meer gebeurt in gezinnen met veel bezigheden.Het gaat juist erg goed met de kittens. Ze worden steeds leuker, halen steeds grappigere capriolen uit en worden ook een stuk drukker.
Vorige week hebben de dames en heer ook hun eerste inenting gehad en zijn ze helemaal gezond verklaard door de dierenarts. Oortjes, oogjes, tandjes en alles was goed. De hartjes klopten zoals het moet en Wanja had de benodigde twee knikkertjes om zich voort te kunnen planten. Nu weet de dierenarts in elk geval dat hij er over een aantal maanden ook zeker twee zal moeten weghalen.
Afgelopen zondag zijn we met Danitchka, door ons ook wel liefhebbend Dikke Ot genoemd, naar show geweest bij neocat in Utrecht. Veel vrienden en kennissen daar gezien en erg veel gelachen en gepraat.Ik had laarzen met hoge hakken aangedaan (stom natuurlijk0 en heb nu nog last van gekneusde tenen.Maar ja, wie mooi wil zijn.....
Het was erg leuk om weer een groot aantal nieuwe rusjes te zien. Veel al over gehoord, maar ik had ze nog niet in het echt gezien. Nou, dat was geen tegenvaller. Wat een mooie dieren hebben we er toch bij zitten in nederland!
Danitchka was puur mee voor de gezelligheid. Want hoewel ze heel mooi en lief is, mankeren er toch wel wat puntjes aan haar wanneer je haar onder de loep neemt. Nou is dat niet gebeurt hoor, want in de dertig seconden die de keurmeester nam voor het keuren van Danitchka, heeft hij echt niet goed kunnen kijken. Het keurrapport was dan ook een armzalig velletje papeir met slechts een paar regeltjes tekst. En dan nog niet eens een originele tekst, want ik heb dezelfde regels zo ongeveer op alle andere keurraporten van de andere Rusjes ook gezien.Gelukkig is zo'n keurmeester geen regel maar juist een uitzondering.
Het geheel mocht de pret niet drukken en na het behalen van Danitchka's tweede CAP punt gaan we nu over 4 weken op voor het kampioenschap.
Suffie vreet zich intussen te barsten en wil voor de rest alleen maar op schoot liggen en geaaid worden. Ze is duidelijk zwanger en met haar 4 weken zwangerschap kun je al zien dat ze dikker begint te worden.Ik ben benieuwd naar de hoeveelheid kittens, maar ik denk minstens 4. Iulinka is intussen nog steeds niet gedekt. Om het nog te halen voor het zomerseizoen, moet ze nu wel krols worden en mag er niets meer tussen komen. Anders wordt het wachten tot na de zomer.
Van de week zal ik weer eens een rijtje foto's plakken van de kittens om te laten zien hoe ze gegroeid zijn. Het is nu al aftellen geblazen, nog maar een paar weekjes en ze zijn weg. Lekker rustig, maar ik zal ze ook gaan missen. De nieuwe gewichten zal ik dan ook weer eens opnemen en in de tabel voegen. Ook wel weer eens leuk om te zien. Voor nu weer eens de groeten. Tot gauw.
Yasmin
Zondag 22 januari
Zatazja Zofia is zwanger!!!!!
Allereerst een superleuk bericht. Suffie is zwanger! Ze eet veel, weegt een stuk meer dan twee weken
geleden (van anderhalve kilo naar ruim tweeënhalve kilo) en haar tepeltjes zijn bijna rood, zo roze zijn ze!
Dat betekend dat we rond 9 maart weer een nestje kleine dondersteentjes mogen verwachten. De kittens van nu zijn ook een stel dondersteentjes. vanaf vandaag zijn de hoezen weer om de leren banken heen gegaan. Omdat de kittens nu heel goed kunnen klimmen leek het ons een goede tijd om het bankstel een beetje te beschermen tegen wat te veel kittennageltjes.
Intussen raken de kinderen ook steeds meer betrokken bij het spul. Vooral omdat de kittens nu ook graag met hen spelen. Ze hadden daarom deze morgen een kittenpretpark voor ze gebouwd. Het geheel was opgetrokken uit dozen, stoofjes, houten plantentafeltjes en paierenzakken. Om het compleet te maken kwamen daar nog wat speeltjes bij. Ze waren er dol op (zie foto).
Kittenpretpark
Nog maar een paar weekjes en dan gaan ze naar hun nieuwe huis. Ze zijn nu negen weekjes en ze blijven dus nog maar 4 weken hier. Het zal best stil zijn. Maar na twee weken hopen we alweer de volgende kittens te kunnen verwelkomen. Waarschijnlijk is het daarna voor dit seizoen afgelopen. We willen namelijk van de zomer wel graag op vakantie. heel misschien wordt Iulinka nog gedekt, maar dan moet dat allemaal wel uitkomen. Een zwangere kat of kittens alleen thuislaten doen we niet.
Yasmin
Woensdag 18 januari
Vandaag heb ik de kittens weer eens gewogen en ze zijn goed gegroeid. de eerst is nu zelf over de kilo heen, en met 8,5 weken vind ik dat niet verkeerd. Ze eten dan ook go9ed en vooral Wanja laat het zich smaken. Dat Wanja nu echt duidelijk goed in z'n velletje zit is ook te merken aan z'n speelgedrag. ik moet soms twee keer kijken om te zien welk kitten er aan het spelen is en vaak is het Wanja. Hij springt nu ook op doosjes en gebruikt steeds meer zijn achterpoten. Hij heeft wel een aangepaste manier van spelen door veel op zijn rug liggend te doen. Op die manier valt hij niet zoveel om. Maar dan weet hij wel van wanten.Ook de anderen worden steeds leuker en grappiger. Maroussia is toch wel de clown van het stel. Ik heb weer een apparte foto van haar kunnen maken die ik hier dan ook bij zet.
Ha ha, lekker puh!
Op de een of andere manier is ze fotgenieker dan haar zusjes. Wanja is ook altijd goed voor een mooie foto, maar die heeft dan ook precies het kopje waar ik op val. irinushka is de zwaartse van het stel en dat is ook in haar bouw goed te zien. ze is steviger en gespierder dan de anderen. daarentegen is Wanja degene met de dikste buik. Echt een bol kittenbuiKje.
Kaaja is de slankste van het stel. Zij is echt de balletdanseres die alles een beetje voorzichtig doet. Erg elegant!
Er vormen zich ook nu twee paartjes. Helaas niet volgens plan. Kaija en Irinushka trekken veel op en Maroussia en Wanja vormen het ander stel. Maar wat spelen betreft is het een kluwentje friemels bij elkaar.
Ik vermoed dat Zatazja (Suffie) toch echt in verwachting is. ze eet erg veel, slaapt erg veel en wil heel erg veel op schoot en knuffelen. Is ze altijd wel geweest, een knuffelkat, maar nu is het erger dan ooit. De tepels zijn ietsje rozig, maar nog niet overtuigend. gelukkig is zij normaal om de twee weken krols, dus als ze volgende week nog niet krols is, dan ga ik er van uit dat ze zwanger is.
Over anderhalve week, 29 januari, ben ik met danitchka op show in Utrecht. Neocat organiseert daar elk jaar d egrootste onafhankelijke kattenshow van Nederland met meesta ver over de duizend katten. er zullen daar zelfs aardig veel Russen aanwezig zijn, waaronder ook de Witte Rus die in het hoofdstukje De Blauwe Rus staat. Misschien komt er ook wel weer een Nebelung. Helaas geen Zwarte Rus, dan was het plaatje compleet. Hoewel ik wel overtuigend Blauwtjes fokker ben hoor.Meer informatie over de show en de lokatie, de Veemarkthallen, is te vinden op de Neocat pagina via Google. Misschien tot dan?
Yasmin
Zondag 15 januari
De kittens zijn nu 8 weken oud en ze groeien nu echt uit tot levendige katjes met veel kattenkwaad. De ogen worden nu al groen, wat ik best vlot vind. De kittenvachtjes gaan langzamerhand wat dunner worden en de dikke ondervacht komt te voorschijn. ik ben zelf best tevreden over hoe dit nest eruit ziet.De dames en heer eten ons de oren van de kop. Ze eten nu afwisselend brokjes (staat altijd klaar), gekookte vis met groente en vitamine vlokken, rauw runder- of lamshart met vlokken of rauwe rundertartaar. Vooral de vis is erg geliefd. Daar eten de grote katten ook graag van mee.
Het goede dieet is duidelijk ook zatazja, Suffie aan te zien. Kwam ze nog met 1,5 kilogram terug van haar lover, nu weegt ze al bijna een kg meer. Gelukkig want voor zo'n volwassen poesje is dat toch echt te weinig. Zeker als ze straks ook nog kittens moet voeden in haar buik. Nu zullen die kittens niet zo snel te weinig hebben, want het lichaam zorgt het eerst voor hen, maar dan gaat de moederpoes er aan onderdoor en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.
Danitchka ziet er inmiddels weer uit als een gewone, iets te dikke poes. Geen theemuts meer, want ze was echt veel te dik. Niet te tillen zo zwaar en rond. Behal;ve dat het geen gezicht is, is het ook nog eens schadelijk voor haar gezondheid. Ik merk ook dat ze een stuk meer beweegt en mobiel is nu ze wat dunner is. En dat werkt natuurlijk het afslankproces ook mee.
Veel is er verder niet te melden. Zodra Suffie's zwangerschap zeker is, komt het hier te staan. Maar natuurlijk komen er nog wel de foto's van de 8 weken oude kittens te staan. Hieronder dus.
Yasmin
8 weken
Wanja
Maroussia
Irinushka
Kaija
Woensdag 11 januari
Opnieuw nieuws over Wanja. Gelukkig goed nieuws deze keer. We weten namelijk waar Wanja zal gaan wonen. In eerste instantie zou Wanja naar een ander huis gaan. Maar omdat de woonomstandigheden daar niet geschikt zijn voor een kater met drie pootjes, kon Wanja daar niet heen. Het is voor een kater met drie pootjes namelijk niet te doen om de hele dag trap-op-trap-af te moeten om ergens te komen. In goed overleg is daarom besloten dat Wanja met zijn zusje Kaija meegaat. Deze mensen willen hem ook erg graag hebben en in deze omgeving zal hij het wat makkelijker hebben en een speelkameraadje hebben. Hij ontwikkeld zich in elk geval erg goed en rent nu door de kamer. Hij leert steeds beter op 3 pootjes te lopen en alleen als hij langzaam gaat gebruikt hij zijn "korte"pootje.Omdat Wanja ene erg mooi katertje is, wilde ik hem misschien wel eens meenemen naar show. Ik had daarom, en uit nieuwsgierigheid, het NOK (Nederlands Keurmeestersgilde) gevraagd of dat toegestaan was. Daartoe hebben ze dus op bestuurlijk niveau moeten vergaderen. De uitslag was dat het mag, maar dat zo'n kat nooit een hoge waardering zal krijgen maar wel een keurraport. Nu nog zien of we het gaan doen.
Kaija heeft samen met Irinushka inmiddels ontdekt hoe je in de hoge klimpaal komt. Eruit komen is nog een heel ander verhaal en soms wordt er dan ook hard gepiept door de dames. Dat betekend dan: Kom me redden, ik wil eruit!
Ook Wanja heeft van die eigen taaluitingen. Maar bij hem betekend gepiep maar één ding: Ik heb HONGER!. En dat heeft hij vaak. Hij komt dan ook goed aan en is een behoorlijk dik ventje aan het worden.
Maroussia is de meest ontspannen van de vier. Ze kan lekker liggen slapen in af en toe een hele onbeschaamde houding. Ze houd ook erg van knuffen en af en toe een stuk rennen door de kamer. Ze is een wat meer overpeinzend katje en kan je af en toe zo lekker onderzoekend aankijken. Ze zijn eigenlijk nu op z'n leukst. De foto van een zeer onbeschaamde Maroussia heb ik er maar even bijgezet.
Onbeschaamde Maroussia
Zatazja Zofia, van nu af gewoon weer Suffie,is gelukkig een beetje aan het bijkomen. Ze weegt inmiddels weer 2 kg in plaats van de weinige anderhalf die ze woog toen ze terugkwam. Ze eet en eet en slaapt en komt lekker knuffelen. Ze kijkt veel naar de kittens en wil eigenlijk wel graag meespelen, maar weet niet helemaal hoe ze het aan moet pakken. Ik ben erg benieuwd hoe ze als moeder zal zijn.
Yasmin
Zondag 8 januari
Wanja
Maroussia
Irinushka
Kaija
De kittens zijn alweer een weekje ouder.Zeven weken nu! Ze doen het nu gelukkig allemaal goed. Ook Wanja. En dus is het eindelijk genieten in plaats van zorgen maken. Het wordt een klein stukje vandaag met weinig te melden. In dit geval een goed teken
Zatazja is weer terug van haar avontuur met Zhivago en moet de komende weken een beetje vetgemest worden aangezien ze een hoop gewicht kwijtgeraakt is en nog maar 1,5 kilo weegt. Zodra haar zwangerschap vaststaat wordt dat natuurlijk ook hier gemeld.
Woensdag 4 januari 2006
Het is wel een week geleden dat ik in het dagboek schreef. En wat een week. Schreef ik al dat Wanja ziek was, na vorige week woensdag ging het berg afwaarts met het kleine ventje. De pijn aan zijn pootje werd erger en erger en Wanja werd zwakker en zwakker. Hij had geen koorts meer maar was juist te koud en had nog maar een temperatuur van 36,7 (moet tussen de 38-39 graden zijn). Ook begon hij steeds meer uit te drogen. We zaten dagelijks bij de dierenarts. Vrijdagmiddag was hij er zo erg aan toe dat hij tegen de pijn een morfine preparaat kreeg. Daarbij nog zijn antibiotica prikken en een infuus met vocht. Ik moest hem warm houden en het beste er van hopen. En ik moest er heel sterk rekening mee houden dat hij zou sterven.Thuisgekomen werd hij ingepakt in een groot krat. Hij lag op een warmtematje, met een kruik en ingepakt in de dekens. Marenka kroop erbij en heeft hem verzorgd en te drinken gegeven. Hij probeerde wel te drinken, maar was veel te zwak. De hele dag had ik hem al op aanraden van Tineke Hofa (daliena's cattery) druivensuiker gegeven en ik ben er zeker van dat dat van waarde is geweest voor zijn vechtlust en energie.Verder werd hij onder dwang KMR gevoerd voor het uitdrogen.
Rond 5 uur 's middags zag het er zeer slecht uit. Wanja lag alleen nog maar met open bek op zijn zij te hijgen. ik dacht werkelijk dat zijn laatste uurtje geslagen had. helaas was ik verder machteloos, en de dierenarts ook. We hadden alles gedaan wat we konden en verder moest hij het zelf doen. de druivensuiker werd wel nog steeds herhaald.
Wonder boven wonder was dat de crisis en was Wanja de volgende ochtend weer een beetje opde been. Ik zou om 12.00 uur bij de dierenarts zijn als hij nog leefde en we waren beiden verbaasd dat ik er inderdaad was. Met Wanja. Hij heeft weer een infuus gehad en een lichtere pijnstiller evenals antibiotica. Vanaf dat moment is Wanja vooruit gegaan en hij loopt en speelt nu weer alsof er niets gebeurd is. Om hem weer op krachten te krijgen heb ik hem gevoed met voer voor herstellende katten, een soort astronoutenvoer, gemengd met warme kittenmelk en een beetje druivensuiker. inmiddels is Wanja weer een gram of 60 aangekomen.
Wanja
Maroussia
De ander kittens doen het intussen nog steeds prima. Eten als beren, zijn actief en worden steeds brutaler en actiever. Zodra ik nu in de ochtend beneden kom staan er vier kittens en een mamakat te gillen dat ze uit de kooi willen. Ze zijn nu zo groot dat ze overdag de hele dag vrij rondlopen. Alleen als ik weg ben en in de nacht zitten ze nog opgesloten. Dat is voor hun eigen veiligheid en mijn rust.
Irinushka op onderzoek tussen de muur en de kooi
Hun onderzoeksdrang wordt ook steeds groter en ze springen en huppelen door de kamer. Kaija was laatst ergens heel erg van geschrokken, er viel iets vlak naast haar, en ze spoot spugend en sissend achter de bank.
Kaija
De anderen er meteen achteraan om te kijken wat er aan de hand was, maar daar moest ze niets van hebben. Meer gesputter en gesis en er werden flinke tikken uitgedeeld. Tien minuten later hield ze pas op met trillen. Wat een geluid en actie uit zo'n handje vol kat!
Zatazja Zofia en Zhivago
Ander leuk nieuws: Zatazja is gedekt! Ze zit op dit moment bij Zhivago von Edelweis en ik kreeg net bericht dat ze daar dus vandaag in elk geval gedekt is. Ze blijft er nog tot zaterdag. Ik ben heel benieuwd! Ze moest gisteravond echt nog niets van hem hebben. Ze was niet bang, maar als hij dichterbij kwam werd hij om de oren geslagen. Dat schrikte hem niet af en hij bleef proberen. Maar ja wat wil je, als vrouw wil je ook niet binnen dertig seconden na aankomst besprongen worden of wel? De ander poezen en kittens in de cattery waren erg mooi. Er zaten twee dames bij die ik zo onder mijn arm zou steken en mee zou willen nemen. Een van de kittenkatertjes was ook werkelijk een plaatje om te zien. Het was wel een hele reis zo naar het Belgische. we waren hier om 18.30 vertrokken en waren vanacht om 2 uur thuis. Eventjes 600 km gereden! Nu zaterdag weer. Erg spannend allemaal.
Yasmin
Maroussia in aktie
Nieuwsgierige Irinushka